sözlük içerisinde öyle bir organizma oluşmuştur ki bu sözlükte yazanların çoğu ya padişah olur ya da perişan. sözlük yazarını önce bulutların üstüne çıkarırlar sonra unuturlar ya da direkt ezmeye çalışır diğer yazarlar. böyle bir önyargı içersinde bulunan yazarlara sahip olan uludağ sözlüğün yazarlara ettiğidir bu. aslında kendi kendilerine etmektedirler.
insan ne yaparsa kendi kendine yapar. kimse kimseyi durup dururken, ne padişah yapar, ne de perişan eder. bir insan ne yapıyorsa, neyi göze alıyorsa, ona katlanmalı. "hoca bana taktı, hoca beni geçirmiyor" demek yerine, geçemeyeceğini bilerek yine de ders çalışmayan öğrenciler gibi yapmamak lazım.