hata yapan kişilere yüklenmeye, vura vura öldürmeye meraklı onca yazarın bulunduğu sözlüğümüzde anlaşılamamaktan korkan; yapacağı ironiyle bir anda ipe götürülmesi dahi muhtemel yazarların korkusudur. hiç "artislik yapma ulen, öyle anlaşılamamak felan " gibi deyişlerle gelmeyin, sözlük bu korkuyu haklı çıkaracak örneklerle dolu.
ironiden korkmak diye birşey yoktur! ironi direkt zekayla alakalı bir kavramdır. zeka ise yapısal kökeni itibarıyla akılla ters orantılı işleyen bir yetidir. insanlardaki korku nev'inden güdüler akıldan kaynaklandığından ötürü ironiden korkulmaz,
velhasıl, HERKESiN ZEKASI NiSPETiNDE yapTIĞI VEYA YAPAMADIĞI bir anlatım biçimidir ironi.
o bazen ben oluyorum.bir sürü dünya meselesi : iç savaş , dış savaş ,açlık , küresel ısınma var ama adem oğlu -kızı ben merkezli olduğundan gece çöken hüzünden dem vurmasa ,yaşamdan acıyı beyniyle almasa duramıyo.böle bişey.. korkutmaya gerek yok.hepimizin içinde ironi var biliyorum ve bazen dışarı çıkmak istiyor.
(bkz: anlaşılmamaktan korkan yazarlar)
haklı bir eylemdir. yazarlar birbirlerini iyi tanımıyor ve birbirlerinin üsluplarını bilmiyorlar. bu durumda da ironi yapmak oldukça büyük bir sıkıntı.
