sözlük yazarlarının uludağ sözlükle ilk tanışmalarını nasıl gerçekleştiğinin hikayesidir.
o zaman bir gazetede sözlüklerle ilgili bir haber okumuş ve neden ben de olmayayım demiştim. tabi o zamanlar çaylaklık ya da sözlükle ilgili başka uygulamalardan habersizdim. anlayacağınız sözlüğe girer girmez yazar olacağımı düşünüyordum. bitmek bilmeyen çaylaklık günleri. Allah'ım ne günlerdi o günler. neyse o gün bugündür burdayım. beraberiz.
zamanında ekşi sözlüğe entryleri girip girip bir türlü çaylaklıktan kurtulamayınca msn de arkadaşıma isyan ederken "sokayım böyle ekşiye havalara bak aq" dememin ardından onun da bana "olm ben uludağ da yazarım gel sen de üye ol hem herkesi alıyorlar lök lök" demesiyle geldim. zamanında ekşiye lafı soktuk ama keşke uludağ da herkesi lök lök almasa..
o gün işim internet cafeye düşmüştü. ekşiyi biliyordum ama işim olmazdı. yanımda oturan çocuk haldır haldır birşeyler yazmaya çalışyordu. yanından hafifçe ekran yaptım baktım uludag sözlük. işi gücü bıraktım üye oldum. o gün bu gündür evime ekmek götüremiyorum. bu arada o çocuğu geçen gördüm silik yapmışlar.
taşındığım apartmanda, üst kattan her gece sesler geliyordu. bir gece aşırı rahatsız oldum. çıktım merdivenlerden kapıyı çaldım. kapıyı açtığında memelerini sıvazlıyordu. girdi girmek için sabırsızlanıyordum. ilk girdimi o gece girdim. o gün bu gündür her gece uludağ'dayım. her gece girip, sabah çıkıyorum.
kimi zaman gözlerimizi dolduran, kimi zaman gülümseten yazar kişi hikayesi.* soğuktu ve yağmur çiseliyordu, nickimi google da aratan ben ( ki bu manyak olduğumun bir göstergesi kimine göre ) uludag sozlukte bir başlık gördüm nickimle ilgili, baktım bir tanecik entry var o başlığın altında; kendimi kötü hissettim,dedim ki; ahtım olsun o başlığın altına güzel şeyler yazılacak. üye oldum olmasına da ne kadar saçma bir sebepten üye olduğumu bu başlık sayesinde anladım. benim hikayemde gördüğünüz üzere saçma sebeplerden de tanışılabiliyor sözlükle.
