münferit zirveler düzenleyin arkadaşlar, bu ziyaretler için toplanıp 5-10 kişi gitmeyi beklemek yerine, yakınlarınızda bulunan bir huzurevine yarım saat uğramanız orada en az 10 insan mutlu etmeniz anlamına gelecektir.
çoğu sadece iki kelime edecek farklı bir insan görme arzusunda, gençlik yıllarından size anlatacakları bir iki küçük anı siz oradan ayrılırken onların gülümsemesine yetiyorda artıyor.
ulan sözlük adeti dedim, zamanında çok yapılıyordu ama zirvebox'ta bir tek bulabildiğim zirve bu. eğer ben de böyle bir şeyin varlığını hatırlıyorsam demek oluyor ki, zirvebox'tan önce çokça yapılıyordu bu zirveler.
tek başıma yapacağım olay.
hani sizde gitmek isterseniz buraya yazın, belki aynı şehirde olan yazarlar görür, destek verir ve toplu katılım olur.
ha öyle çok cümbür cemaat gidileceğini sanmıyorum da üç beş kişi de olsa kardır diye düşünmekteyim.
el öpelim anı dinleyelim.
benim de sana benzeyen dalyan gibi torunum var sözlerini işitelim.
biraz da göz yaşartacağız sanırım ama mutluluktan mutluluktan.
edit: evet efendim avrupa yakasından yazarımız gönüllü oldu bile.
hayatımda bir kez yaptığımdır. anne ve babalarımın ebeveynlerini de göremediğim için, yani yaşlı kavramına çok uzak olduğum için beni çok rahatsız etmişti. sonra da gidemedim tekrar.
Evlenmeyi düşünmediğim için sanırım gelecekte yalnız kalmamak için yolum düşecek.
Yaşlandığımda yanımda kimse olmadığında, kedim falan da yoksa belki de emekli maaşımı huzurevine veririm orada suni bir ortamım olur, öldüğümde kimsenin haberi olmamış olmaz.
Çünkü bu dünyada, bu şartlarda sanırım yalnız çok insan olacak.
Not: tabi ki gelecek 20 yıl içinde et yiyen istilacı uzaylılar dünyayı istila edip topyekün ölümcül bir savaşa girmezsek.
