geçtiğimiz hafta sonu gidip ziyaret ettiğim eski hapishane yeni müzedir. evvela gitmek isteyenlere birkaç bilgi vereyim öğrenci 2 tl, tam 4 tl. gezi yaklaşık 20 dakika kadar sürüyor. bazı koğuşlar kapatılmış diye duydum genel olarak insanı etkileyen bir yer. balmumu heykeller her an ayağa kalkıp yürüyecekmiş gibi özellikle bir çay içen mahkum heykeli var ki gerçek insandan ayırmanız neredeyse imkansız kolunda kılları bile var. gezi esnasında hoparlörden türküler çalıyor benim turum esnasında türkülerin yanında edip akbayram'dan aldırma gönül şarkısını da dinledik. mahkumların yatakları, koğuşlar görülmeye değer. özellikle hücreler çok ürkütücü zindan cezası canlandırması yapılmış ayağına pranga bağlı bir mahkum taş yatak üstünde çile dolduruyor böyle bir kompozisyonla anlatılmış hücrelerdeki yaşam. hamam, tuvaletler, mutfak görülmesi gereken diğer yerler. eğer boş vaktiniz varsa mutlaka ankara'ya gelip ulucanlar semtindeki bu müzeye uğramanızı tavsiye ederim ancak pazartesi günleri kapalı yani ziyaret yok ama haftasonu'da dahil diğer tüm günler açık. salı'dan cuma'ya 09-16, cumartesi-pazar günleriyse 09-17 saatleri arasında ziyaret yapmanız mümkün. ayrıca otopark ücretsiz.
birçok şair ve siyasetçinin yolunun düştüğü cezaevinin günümüzdeki halidir. uzun zaman ihmal ettim. ama bugün tekrardan gittim. ilk defa gören arkadaşımın içeride midesi bulandı. ben ise çekinmesem ağlayacaktım. özgürlüğün kıymetini bir kez daha anladım.
bülent ecevit, deniz gezmiş, necip fazıl kısakürek, nazım hikmet, iskilipli atıf hoca gibi kişilerin bir dönemlerini geçirdikleri kimilerinin idam edildiği cezaevinin müzeye dönüştürülmüş halidir.
bu cezaevinde yatan kişilerin şahsi eserlerini görmek ve yaşadıklarını bir nebze olsun anlamak için ziyaret edilebilir.
ankara'da sıhhiye'deki köprünün oradan buraya dolmuş kalkar ve tam önünde inersiniz.
mekanların dilsizliğine şaşar dururum ...ınsan ruhunun dayanmayacgı acıların cekıldıgı hayrkırısların fıskırdıgı ölmekten beter hale getırıldıgı o mekan sımdı hıcbırsey olmamıs gıbı susar durur aynı coklar gıbı, onlar da susar durur.... kendımı nasıl ait hıssettım oraya bılemezsınız tasına topragına dokundum ellerı degmıs seslerı yankılanmıs bır cok ınsan , dayanılmazı yasayan onurlu ınsanlar....en ıyı halını gordum bugun o bınanın , ınsanları yok eden olduren carkın en keskın dıslılerını gordum, en cokta gokyuzune baktım sankı dort yanımdan uzerıme basıyorlar gıbı hıssettım , ınsanlar bunları yasamamalı eger yasatılıyorsa bu hayat yasanmamalı ...hele bır de su yanı var kı bır amca hıltonu gezmıs cıkıyor dıyor kı bısey yok bur da yaa,,, ne beklıyordun amca efendı , gulumseyerek fotograf cektıren aptal ergenler nereye geldıgını bılmeyen onlarca ınsancıkla doluydu bugun müze,, cocuk goturmeyın ama gıdın hıssedın gıdın dusunun gıdın aylasın gıdın bu utancı gorun...dilsiz mekanlar dile gelir de bu ınsancıklar susar...
Gezmesi epey uzun süren, tecrit hücreleriyle insanı derinden etkileyen, normal koğuşlardaki acıyı ve elemi gördüğünüz Ankara'nın Cebeci semtindeki tarihi cezaevi..
oldukça iyi düşünülmüş ve tasarlanmış müze. özellikle, zindanlardan gelen ses efektleri (türkü, ağlama, çığlık vs.) ve balmumu heykelleri çok iyi olmuş. etkilenmemek elde değil. sonrasında zaten, o dönem terörist olarak aksettirilen, N.Fazıl Kısakürek, Nazım Hikmet Ran, Muhsin Yazıcıoğlu, Bülent Ecevit, Fakir Bayburt, Hüseyin Cahit Yalçın, Deniz Gezmiş, Mustafa Pehlivanoğlu, Yılmaz Güney, Necdet Adalı, Erdal Eren, Hüseyin inan gibi bir çok siyasi tutuklunun yattığı koğuşlara giriyorsunuz.
buralarda, o dönemin gazete manşetleri, mahkumların yatakları, kişisel eşyaları vs. var. M.Yazıcıoğlu'nun annesine yazdığı mektup, Hüseyin inan'ın idamdan sonra üzerinden çıkarılan fanilası, Deniz Gezmiş'in ders notları falan var mesela. son olarak, idamların gerçekleştirildiği darağacını görüyorsunuz. özetle, gezilip görülmesi gereken bir müze olmuş. öğrenci ve öğretmenler için 2 tl, siviller için 5 tl ücret alınıyor girişte.
öğrenci ve öğretmenler için 2 lira gibi makul ücreti olan müzedir. hilton koğuşu, darağacı, disiplin hücreleri, o günlere ait eşyalar, koğuşlar, işkence yapılan hücreler, görüş yapılan yer (ziyaretçilerin mahkumlarla görüştüğü yer) müzede görülesi yerlerdendir. necip fazıl, osman yüksel serdengeçti, nazım hikmet, ahmet arif, yılmaz güney, bülent ecevit, iskilipli atıf hoca, oral çalışlar, muhsin yazıcıoğlu' nun ve bir yığın düşünce mahkumunun ranzaları ve eşyaları da yine müzede sergilenmektedir.
81 yıl faaliyet gösteren ulucanlar cezaevi müze olarak kullanıma açılmıştır.
--spoiler--
Ulucanlar Cezaevi, 81 yıllık faaliyet süresi içinde iskilipli Atıf Hoca, Deniz Gezmiş, Necdet Adalı, Hüseyin inan ve Mehmet Pehlivanoğlu'nun da bulunduğu 19 kişinin idam edilmesiyle, işkencelerle hafızalardaki yerini aldı. Altındağ Belediyesi, çoğu kişinin hatırlamak dahi istemediği bu mekanı, aslına uygun olarak dizayn ederek "hoparlörlerinden çığlık seslerinin" duyulduğu, koğuşlarda balmumundan mahkumların bulunduğu, o günlere yaşamak isteyenlere bir süre için de olsa "mahkumluğu yaşatacak" tecrit odalarının yer aldığı müzeye dönüştürdü.
--spoiler--
