çocukluğumun ilkokul yılların da gururdan göğsüm kabararak ve hafiften gözlerim nemlenerek öyküsünü dnlediğim ulubatlı hasan, üniversite birde hayal olarak dikildi karşıma. meğer çocukluğumun en büyük kahramanı hiç yaşamamış. fatih i ve istanbul un fethini milletine hatırlatmak ve yaşatmak isteyen ittihatçı vatanseverlerin yarattığı hayali bir kahramanı yerinde olma arzusu ile uludağ kadar gerçek kılmışım. ittihatçı atalarıma yine de minnet duymadan edemiyorum. binlerce isimsiz ulubatlı hasan ı olan bir millete isimsiz kahramanlıklarını simge bir isimle yaşattıkları için onları hiç mi hiç yadırgamıyor aksine taktir ediyorum. ulubatlı hasan belki hiç yaşamadı ama binlerce ulubatlı hasan ın doğmasına neden olacak kadar da gerçekti.
