ülkede yönetici olmayı ülkeyi satmakla karıştırmak durumudur. özal la başlayan bir satış politikasıdır gidiyor. bu satmak eylemi bu kadar güzel de biz mi bilmiyoruz.
madem güzel neden arkadaşlarımız bizi ektiğinde "satış yapmalarından" bahsediyoruz, çok mu hoşumuza gidiyor satılmak...
ekonomisi kötüye gittiğinde "satılmadık eşya" bırakmıyoruz, çok mu hoşıumuza gidiyor, evdeki eşyayı satmak...
ya da yarı yolda bırakanlara demez miyiz satıcı diye, yarı yolda bırakılmak mıdır hoşumuza giden...
arkadaşlar bu ülke satıcılardan çok çekti ve her satıcı ülkenin bir parça daha yerini pazarladı... ama şunu söyleyemedik biz o satıcılara:
madem bu kadar iyi pazarlıyorsun, sen neden önce kendi bir yerlerini, birşeylerini pazarlamıyorsun?
