annemin dile getirdiği trajik bir cümle. kadın erkek, eğitimli eğitimsiz bütün şartlanmışlar hep birlikte sıradan bir spor karşılaşmasına odaklanmış. dünyada ve türkiyede açlık ve genel kargaşaya neden olacak* hızlı değişkenler (kuraklık, açlık, fosil yakıt eksikliği, küresel ısınma...) hareket halindeyken ağzımızı açıp trene bakan öküzler gibi meşin yuvarlağı izliyoruz. üstüne birde keyfe gelip silahla etrafımıza ölüm saçıyoruz. ne kadar ilkel ve aşağılık, aynı zamanda güdümlenmiş bir hareket silsilesi. hiç bir korku ütopyası yazarının hayaline sığmayacak derecede kusursuz işleyen bir zavallılık. bu sevinçlerdeki küçük bir ayrıntı gibi duran çelişkiye bakın hele; bütün insanlar bir yengiye seviniyor ama ölüm korkusu yüzünden duvarların arkasına saklanıyor. ne büyük bir yenilgi!
eğer insanları yönetmek istiyorsanız, onların duygularını baskılayın. düşünemeyeceklerdir. ( C.K. )