filmde anlatılmak istenen ulak'ın (elçi) hatta tüm ulakların seslendiği kişilerin kısırdöndü inançsızlığı. isâ gelir, ümmetine "sizi rahatsız etmeye geldim" der. Allahın mesajını anlatır. Havarilerinden biri isâ'nın söylediklerinden korkarak ona ihanet eder. isa şehit olur. Sonra isa'nın mesajıyla hiçbir alakası olmayan hristiyanlık algısı ortaya çıkar. Aynısı Musa Peygamber, Muhammed Peygamber için de geçerli. Hiçbir ümmet elçisine sadık kalmaz. Dinle alakalı bir olgu veya gerçek değildir bu aslında. Semavi Dinlerden de bağımsız; Buda'nın getirdiği mesajla Budizmin yani şuanki budizmin alakası yoktur. Her ne olursa olsun Yaratan zulme karşıdır tüm elçileri de bunu iletir. Ama malesef insanlık hep kördür ya da kısmen gerçeği örter. Ki bu gerçeği örtenlerin ya malı mülkü ya da şanı şöhreti vardır, bunlar vahiyden dolayı yerle yeksan olabilir. O yüzden gerçeği örterler. Ama kendileri de inanırlar gerçek olduğuna. Gerçeği profesyonelce örtenin de arapçası kafirdir zaten.
Filmde verilen mesajların "bakın ben mesaj veriyorum heey" tarzında olması dışında anlatımı çok iyi. imgesellik çok hoş. Ötekileştirme, Anaerkil & Ataerkil baskı, Dincilik, Diktatörlük, Kapitalizm gibi noktalara sıkı göndermeler var. Mehmet isimli kişinin vahiyle tanışıp, mağaralarda nüshhalarla çoğaltması, 7 tane havarisi olması da isa'ya gönderme olsa da elçinin adının "Mehmet" yani Muhammedin bir diğer söyleniş şekli olarak sembolize edilmesi de; aslında birleştirici bir mesaj içeriyor. Çağan Irmak sosyalist dilli bir anlatım yapmış diyebilirsiniz de ama ben bu anlatımı tamamen ehli vahiy bir anlatım buluyorum. Keşke hep böyle filmler yapılsa.
kelimenin kökü "ul" dur. "ulaştırmak" kelimesiyle aynı köke sahiptir. "ul" kök sözcüğü şimdi yalın haliyle kullanılmasa da yerine yetiştirmek, teslim etmek anlamları taşımakta.
masalsi anlatımıyla, filmdeki karakterlerin cuk oturmasıyla defalarca izlenesi film. çağan ırmak,kendine has tarzıyla türk sinemasındaki yerini garantilemiş zannımca. yeni filmi (bkz: karanlıktakiler)yanlış hatırlamıyor isem sonbaharda vizyonda imiş.
masal görünümlü, toplumcu gerçekçi şiir tadında çağan ırmak filmidir.
yaşanan olayın zamanının ve mekanının bilinmemesinden mütevellit konuşulan ağız çok eğreti durmuş. ama görselliği, atmosferi ve oyuncu seçimiyle buram buram çağan ırmak kokuyor.
beni en çok etkileyen ise sanırım, yine bir çağan ırmak klasiği olan 'çocuk'lar. artık buna ne denir bilmiyorum belki de ironik anlamda bir 'çocuk istismarı' denebilir, ama o yaptığı herneyse devam etsin istiyorum. duygu ve düşünceleri hiç bir şekilde zarar vermeden güvenle seyirciye taşıyan bu çocuklar, benim gözümde esas 'ulak'lardır.
bir adet "fareli köyün kavalcısı" masalı alınır. içine biraz "1001 gece masalları", biraz da oryantal etkiler katılır. bir adet kamerada sıkıca çalkalanırsa, ortaya ulak çıkar.... demek istenir.... denemez...
aslında konu başarılı, kadro da oldukça hoş, sağlam. bir çoğu tiyatro kökenli oyuncular. lakin tiyatrodan çıkıp kamera önüne geçerken, tiyatro geçmişlerini ve tecrübelerini diğer çantalarında bırakmak yerine yanlarına almışlar ne hikmetse ve yönetmen de buna göz yummuş sankim galiba sanırsam...
birkaç küçük dokunuş, biraz uğraşmayla çok daha başarılı olabilecekken, "bu bana yeter" demiş birileri ve öylece kalmış. gene de hoş, gene de başarılı. ama çok çok daha iyisi olabilecek bir filme şu anki hali ile israf, yazık, günah olmuş. gene de seyre değer. bir seyre, bir o masalı solumaya, biraz "bir dahaki sefere" değer bir filmdir kendileri...
kurgu ve görüntü açısından değerlendirildiğinde müthiş bir film. oyuncular yine özenle seçilmiş diyemeyeceğim çünkü çağan ırmak'ın neredeyse hiç değişmeyen kadrosu var bu filmde de. tamam hepsi süper oyuncular; çetin tekindor, hümeyra, yetkin dikiciler izlemekten bir çok kişi keyif alıyor. diğer filmlerdeki rollerle kıyaslayınca falan daha da dehşete kapılıp, bir kez daha hayran oluyoruz. ama doğru mu bir yönetmenin sürekli hemen hemen aynı kadroyla çalışması?
bence çağan ırmağın yine kendi filmi olan ( ukala bir entel açıklaması.. bilmeyen yok sanki ) ıssız adam' dan on kat güzel olan filmi .. en azından çetin tekindor için izlenir bu filim .. en azından "ne olacak lan hikayenin sonunda acaba "diye izlenir .. hikayenin sonu tırt çıksada en azından meraklandırdı..
muhteşem mesajlarla dolu *, izlediğim en güzel çağan ırmak filmidir. oyuncu kadrosu, müziği, diyalogları, kostümleri tek kelimeyle muhteşem. özellikle çetin tekindor resmen oyunculuk dersi veriyor. filmi izledikten sonra yönetmenin hayal gücüne hayran kalmamak elde değil.
izleyiciyi farklı diyarlara götürebilen, çağan ırmak filmidir.
oyuncu kadrosu dolayısıyla, hayranlıkla izlenilesi filmdir.
kısa bir süre geçtikten sonra, tekrar izlenilesi filmdir.
masal içinde kaç masal olduğunu sayamadığınız, izlediğimiz sonun hangi masala ait olduğu karıştırdığınız, kendine etkileyici bir dünya yaratmış fantastik filmdir.
--spoiler--
ulak gelecek sana kalbinin karasını göstertecek. gözünü kör eyleyecek. bekle hele bekle. ulak ibrahim sana gelecek
--spoiler--
efsanelerin rivayetlere, rivayetlerin gerçeklere, gerçeklerin masallara, masalların da hikayelere karıştığı, mistik dokusuyla oryantal mozaiğiyle, arşivlerde yerini alması gereken, etkileyici ve bambaşka bir çağan ırmak filmi.
--spoiler--
bir deli rüzgar kalmış geriye
o da ulak'ın adını fısıldamış unutmayın diye
--spoiler--
öncelikle babam ve oğlumdan hemen sonra, miras yiyici şark kurnazlığından uzak durarak, fantastik bir deneme yaptığı için tebrik edelim çağmakta olan ırmak'ı. oyuncu kadrosunda da büyük bir değişikliğe gitmiş olsa tebrik çarpı iki yazardım bu arada, neyse artık.
"ona bir oda ver baba, bir evi olsun " diyordu ya hani bir öncekinde, bu filmde ise bazen bir hikayeye inanmaktan dem vuruyor. filmin konusu dili güzel, ancak konu bütünlüğünde ve giriş gelişme sonuç dengesinde bir ayarsızlık var. ve maalesef çağan ırmak yer yer abartıya kaçıyor. bu abartılı tiradlar, oyunculuklar göze batıyor. ıssız adam'ı izledikten sonra gördüm ki bu zaaflar devam ediyor.
bazen bir hikaye inanmak iyidir ama belki de hikayeyi demlemek daha iyidir.
