yapmayı isteyip şartlar müsait olmadığı için üzerini mecburen çizdiğimiz tercihler hayat boyunca içimizde bir kördüğüm olarak kalır. keşkeler ,şüpheler, soru işaretleri, ''acaba yapsaydım hayatım daha farklı olurmuydu?'' gibi düşünceler hep aklımıza gelir , içimizi kemirir, hüzüne neden olur. bazen o kısır döngünün içinden yaşam boyu çıkılmaz.
farkında olmadan içimizdeki ukteler hayatımızda aleyhimizdeki skoru eşitlemek için bize duygusal , yanlış kararlar aldırır, bilerek yada bilmeyerek kendimize yada sevdiklerimize zarar veririz.
örneğin evlenmeyi düşündüğümüz insandan mecburen ayrılıp birazda ''çivi çiviyi söker '' mantığıyla başlanılan yeni bir ilişki yada evliliklerde bu tarz bir hatayla karşılaşma ihtimali yüksektir diye düşünüyorum.
veya istediği , hayalini kurduğu ama yapamadığı tahsili ve meslek seçimi konusunda çocuklarını baskı kurarak yönlendiren ebeveynlerde durum aynıdır. ileride çocuklarının mutsuzluğuna neden olabileceklerinin farkında değilllerdir.
insanın içinde ne kadar az ukte varsa o kadar fazla mutlu olur.
