bir erkeğin şu hayatta yaşayabileceği en trajik deneyimlerden birisidir. imkanları olmadığı için soğan ekmekle karın doyurmaya çalışan insanların durumuna benzer. allah kimseyi yoklukla sınamasın.
kabul ediyorum, o kızların yanından geçmem, olur a kendimi tutamam, elimden ağzımdan istemediğim şeyler çıkar diye, fakat "zorunda kalmak" nasıl bir durumdur, dışarıda kıtlık mı var şeklinde düşünmeme sebep oldu bu cümle.
