Ben gördüm. Kimse bana inanmadı. Yirmi kişi falan bahçede mangal yapıyorduk. iki tane turuncu gibi ama sönük renkli ve demir gibi bir malzemeden yapıldığı bile belli olacak kadar yakından gördüm hemde. Küçükleri yanı bir tekli koltuk kadar ama basık. Boy olarak kısa.
Gördüm ve rezil oldum. Yıllar geçti.
Ben gökyüzüne sık sık bakan bir insanım. O güne kadar da UFO görmüşlüğüm yok. Neyse , ben kafamı kaldırdım gökyüzünde iki tane bahsettiğim cisim birbirine çarpıp ayrılıyor. Baya da yavaş geliyorlar. Çok net görüyorum. Şoka girmekle düzeltip "AA UFO " diye bağırmak bir oldu. O sırada bu iki UFO öyle bir hızlandı ki hemen gittiler. Kuzenleri falan koştu arkalarından bakmak için. Göremediler. Herkes bana deliymişim gibi baktı. Hatta teselli olayım diye bir kuzenim " ufoyu herkes göremezmiş , senin psişik güçlerin var ya zaten ondan sadece sen görebildin " dedi.
Aradan üç yıl falan geçti. Bu sefer odamdayım. Bizim evden gökyüzü çok rahat görünürdü. Ben yine camdan bakıyorum. Telefonla konuşuyorum. Bu sefer çok büyük bir ışığın ay'a kadar geldiğini gördüm dağlardan. Baya büyük bir ışıltı. Baya yükseğe çıkıyordu ve çok hızlı geri gidiyordu. Hemen annemi çağırdı . evet ! O da görüyordu. Ve halamı aradı. O da gördü. Şaşkınlık. Belirli aralıklarla 4 kere gelip geri döndü. Bir daha gelmedi. O gece kandil gecesiydi.
O aptal Nokia ile fotoğraf çektim ama berbattı. Şimdi görsem , sanmıyorum bir daha görebileceğimi de... Belki muhteşem bir doğa olayına şahit olmuştuk. Bilemiyorum. Haberlerde falan aramıştır o gece bir doğa olayı da yoktu. ilginçti.
UFO görünce hiçbir şey yapmam artık kısacası . sadece ben görüyor olabilirim çünkü.
