lazım dostum lazım
ufak mutlulukları biriktirmek lazım
misket gibi, gazoz kapağı gibi
ihtiyaç olduğunda çıkarmak lazım
koştuğumuz pek çok hedefin bizi çok mutluluğu hakimdir düşüncelerimizde. ne kadar çok çaba sarfedersek, o kadar büyüğünü elde edeceğimiz öğretilmiştir birilerince. o birileri bize hep olumsuzlukları da göstermiştir. "olmaz, yapamazsın"...
bilinçaltımızı öyle şartlandırmışlardır ki, her nasılsa mutlu gibi görünen insanlara gıpta ile bakıp, ya olursa umuduyla ceplerimizi doldurur hale geldiğimiz farkedemeyiz bile. her yeni fırsatta cepten bir umut daha verilir karşılığı koca bir hiç olur. daha doğrusu biz öyle sanarız. en büyüğüne odaklandığımızdan ufaklarını kaçırırız zira.
halbuki ufakları biriktirsek, büyüğünden daha kocaman bir pamuk helvamız olacak. biraz hissedebilmeyi becerebilsek. biraz olumsuzlukların yanında, belki biraz arkasında, kardeşi olumluluğun olduğunu da, bilerek hareket etmeye çalışsak...
ben de...
