tipiyle, kılığıyla çoluğun çocuğun kabuslarına girer; hamile kadına çocuğunu düşürtür bu zebaniden dönme insan müsveddeleri. yüzün her yerinden fışkıran acayip kıllar; gözden gelen kanlar, simsiyah akıntılar; çırılçıplak gövdeden boşanan kanlar, irinler, kıllar, dövmeler, böcekler... sağlıklı bir insan geceleyin görse mazallah aklını yitirir.
müzik diye yaptıkları şey de bağırtı, böğürtü. köpeğe dinletsen inleye inleye kaçar, inine saklanır. bir hafta çıkmaz. hayır merak ettiğim şu: anası babası yok mu bunların? kulağını çekecek, tutup kulağından berbere götürecek, yol yordam gösterecek, nasıl efendi olunur öğretecek? şöyle dayı bey odunu alıp ağzına ağzına girişsin bakalım bir daha çıkarıyor mu öyle acayip acayip sesler? ah ulan ah benim elimde olacaklar ki...
gürültü dediğin şarkıların sözlerini hiç merak edipte inceledin mi merak ederim. sabah kalktım diş fırçaladım evden çıktım adamla buluştuk seviştik. gibi sözleri olmayan hayatın gerçeklerini bize sunan müzik türünü eleştirdiğinin farkında değilsin.
