maalesef kötü bir alışkanlık. iki yıl önce sözde çok iyi, başarılı bir anaokulu öğretmeninin baskısı sonucu kızım da yemeye başladı. öyle kemiriyor ki, artık tırnak kalmadığı için etlere geliyor sıra. parmak uçları yara oluyor, acıyo diye şikayet ediyor. ne yapılır, nasıl geçirilir bir fikir veren olursa çok sevineceğim. acı tat veren ojeler varmış, kullanınca iyi gelir mi acaba?
Gicik bir arkadasim vardi hep ellerime takmisti hep laf soylerdi tirnaklarim soyle boyle diye.ona olan kinimden birakabildim eskiden cok kızardım ama benim icin iyi oldu.yine de cok strest altindayken yapiyorsun ister istemez.zaten yaptiginin pek farkinda olmaz kisi.hastalik bizde tirnak yemek olarak gecer ama bu yemekten cok yolmaktir oturup hatur hutur tirnak yenmez.
kız arkadaşımdan beni soğutan harekettir. aslında yemek değilde koparmak olsa gerek birde onu yuttuğunu düşünmek bile midemi bulandırıyor.
kızda tırnak kalmamıştı bi süre sonra parmağa başladı.
2 3 kez 2 hafta bıraktığım sonra sinir hali ile yine takıldığım alışkanlık. Yine o donemlerden birini yaşıyorum. Şimdi yine 1 haftayi geçti ve bildiğin uzadı. Renkli ojelerle biraz daha oyaladıktan sonra manikür çare olur genelde öyle diyorlar. Varsa destek olan ya da destek isteyen tirnak yiyen bayanlar beraber halledebiliriz. Hastalık bu bildigin hastalik.
bazen masa başına ders çalışmak için oturursun ve belli bir süre bu eylem yüzünden başlayamazsın. bir nevi halı desenlerinin üzerine göz dalması gibi.
rivayetlere göre tırnak yemenin; insanı kamburlaştırdığı, gerizekalılık yaptığı da söylenir. ne kadar doğru bilemiyorum.
elektrik süpürgeleriyle masaj yapmamızı, pet şişeleri ayaklarımızla yuvarlamamızı söyleyen doktorumsutrak insanlar henüz bu eylemin yararlarını söylemediler sanırım. amma ve lakin yararları varsa hepimiz yeriz, yediririz. şüpheleri olmasın.
alışkanlık değil de çok aşırı sinirlendiğimde ve stresli olduğum zamanlarda yaptığım ardından ''napıyorum ben yaa'' diyip tırnaklarını kesip kurtulduğum eylem. bir diğeri de (bkz: dudak yemek)**
tırnak yemek değildir onun adı tırnak kemirmektir. yemek eylemi mideye indirmekle neticelenir. hani çocukken belki yiyorsundur da kocaman eşşek kadar olduğunda da kemirdiğin tırnağı yutmuyorsundur herhalde. yani ben tükürüyorum. elbette "ımmmh negzelmiş tadı. karnımı bundan sonra tırnakla doyurucam valla ." demiyorum. teallam.
annemin beni 'yeme kızım içinde tırnak ağacı çıkarsa görürsün' diye korkuttuğu ama kendimi bildim bileli vazgeçemediğim bir eylemdir. Farkında olmadan yenir, kaç yıldır yiyorum kardeşim benden iyi mi biliceksiniz bildiğin yenir, koparılıp atılmaz yani.
Etraftaki insanların verdiği tepkilerin, bırakmaya yardımcı olmadığı alışkanlık. Tırnaklar ağza götürüldüğü an caydırma çabaları da beraberinde gelir fakat sonuç her zaman hüsrandır. Gün gelir diğer arkadaşların tırnaklarına imrenerek bakılır bırakma kararı alınır. Bıraktıktan sonra oje sürüldüğündeki o an başarmış olmanın haklı gururu yaşanır.
kişinin endişeli, gergin, huzursuz bir ruh hali içinde olduğunda yapabileceği eylem. sadece tırnakla kalmıyor kenarındaki ölü etleri de yolanlar var. gerçekten çirkin bir görüntü midem kalkıyor yahu.
