Çocukluk döneminde, bu alışkanlığın kazanılmasında neden olan etkenler saptanarak çözüme ulaştırılmazsa, tırnak yeme sorunu gençlik ve yetişkinlik dönemlerinde de tekrarlayabilir. iş ya da özel yaşamdaki stresli ortamlar, bu alışkanlığı tetikleyebilir. Kişi böyle anlarda tırnak yiyerek kendini sakinleştirmeye çalışır. Yetişkinlerde de aynen çocukluk döneminde olduğu gibi kaygılar ve çatışmalar azaldığında alışkanlığın dozu da azalır. Ancak aynı döngüde sorunlar arttığı zaman, tırnak yeme davranışı geri gelir. Bu açıdan bakıldığında tırnak yeme alışkanlığı bir sebep değil, kişinin sahip olduğu bozukluğa karşı oluşturduğu bir sonuçtur.
mümkünse garsonluk aşçılık vb. hijyenin önemli olduğu mesleklerin hiçbirini yapmasınlar ki midemiz altüst olduğundan siparişleri iptal edip ortamı terk etmek zorunda kalmayalım.
ayrıca tırnaklarda biriken mikropların diş etlerini tahribe bağlı olarak hepsi dişlerini zamansız kaybetme potansiyeli taşırlar.
iyileşene kadar toplumdan izole edilmeleri herkesin hayrınadır.
kendilerine Allah'tan acil şifalar diliyorum.
Rica ediyorum yapmayın.. örneğin geçen metrobuste bir kadın(kadın veya erkek olması hiç önemli değil) otururken tırnaklarını kemiriyordu. Tamam hobi olarak gene yap ama ben o metrobuste burnunu karıştırıp koltuğa süren amcalar gördüm. Nasıl mideniz kaldırıyor ya. Evde elini yıka ye. Bütün bakteriler o tırnaklarda. Tırnak yiyip titiz olan insanlar var birde onlar başka bir boyut.
Bastırılmış öfkenin dışa vurulmuş hali olan tırnak yemek, çevre etkisiyle de ortaya çıkabilir. Daha çok 6-12 yaş arası ortaya çıkar. Pedagojinin alanına giren ciddi bir sorundur.
