Koltuğa oturduktan sonra berber fısfısla ıslatınca saç göze hoş geliyor acaba gelmese miydim dedirtiyor ama yanlış. Oraya gitmeye karar verdiysen uzamıştır, vardır bir bildiğin. Çünkü o saç evde öyle güzel olmuyor malesef.
Ama şu kesinlikle doğru, berber çıkışı saç bi s.ke benzemiyor. Arkadas o nasıl bi fön çekme, geriye yatır desen dana yalamış gibi, önleri dik desen cedric gibi, yana yatır desen ana kuzusu gibi..
Dersin ki neyse eve gidince yıkar kurulayınca toparlar kendini; yok arkadas aynaya bakar uğraşır durursun sinir krizine girersin kafama s.çayım ne diye bu kadar fazla kestirdim diye. Sonra berbere söversin. Zaten onlar öyle rahat, kendilerinden eminler ki, daha da lafına inanırsam olayım diye geçirirsin. iki üç gün kendine gelmez, özgüven sıfır çıkarsın dışarı.
Ama aniden unutursun, bir bakmış gelivermiş kendine.
berberin işi acele yapmasından kaynaklanan ve şuan yaşadığım durumdur. O yumuşak, pofuduk ve rahat sandalyeye oturduktan sonra kendimi yüksek mertebede birinin koltuğuna oturmuş gibi hissettiğim ve aynada kendimle gözgöze gelip "ulan kestirmesemmi acaba??" gibisinden soruların aklımı kurcalamasına izin verdiğ.. derken işin içten çoktan geçmiş olması ve berberin ortadan duble yolu açmasıyla başlayan bir tam saatlik süreç. sonuç hüsran ve kafamdan baya bir hafiflemek..
tek sebebi fön makinasıdır. saçlar babasının oğlunun değildir berberin, o yüzden saç köklerini kavurana kadar tutar o gereksiz aleti kafanızda. havlu ile kurula kardeşim derseniz hiç sorun olmaz inanın.
