iki aç ağzını öğğ dedirttiren kırık pratisyen hekim bozması olan tıpçıların çoğunun tusu dahi geçemeyip pes ettiklerini bilmeliyiz.kendileri sadece 6 yıl inekler gibi gider gelirler.bir örneği
(bkz: dört senelik okul bitirip üniversite okudum demek)
Haklı olduklarını gösteren bir durumdur. Zira siz daha yoldaki araba çarpmış, içinden bağırsakları dışarı fırlamış kediye bakamaz iken, onlar o köpeği geçtim, sizin ağzınızdan girip g.tünüzden çıkabilecek kapasiteye sahiplerdir; yalnız asıl sinir bozucu olan parayla özel üniversitelerde okuyan tıp öğrencilerinin kendilerini bişey zannetmeleridir.. zira tanıdığım 10 özel okul tıp öğrencisinin 9'u bir kaos ortamında şakağından vurmak isteyeceğim tiplerdir...
(bkz: yeditepe tıp)
(bkz: new castle university medicine school)
şuan arkamda ders çalışan oda arkadaşımı görünce haklı olduğunu bir kez daha anladığım önerme. adam yıl başlayalı beri günde ortalama 16 saat çalışıyor. yalanım varsa siksinler, yeminlen. cerrahpaşa'da derece yapcakmış da tus dershanesine para vermicekmiş. değer mi lan değer mi amına koduuum gençliğine. bak bana, karı-kız, sözlük..**
etrafındakilerin kendilerini en azından doktor zannetmesini isterler ama bunu idrak edemeyecek kadar minik beyinliler ne zaman ki ellerine düşer, o zaman bile bir canı kurtarmanın veya derdine çare bulmanın daha onurlu bir şey olduğunu bildiklerinden yine de görevlerini yaparlar. haklarını helal etsinler. ne hakettikleri itibarı ne de parayı almadıkları gerçektir.
allahımsı bir edayla, dövme yapan apachilerin yaptırdıkları kol tarafındaki tisortü sıyırıp yürümesi kadar andavalca bir durumdur.
(bkz: ben tıp okuamazsın demedim)
(bkz: adam olamazsın dedim)
her meslekte hata yapabilirsin; öğretmen yanlış bir şey söyler belki ya da bir mühendis projesinde hata yapabilir... bunlar düzeltilebilecek şeylerdir. bir doktor hata yaptığında ise karşıdaki insanın hayatı saniyeler içinde bitebilir. işte bu yüzden tıp eğitimi bu kadar titiz, uzun ve zahmetli. bu eğitimi almak da kusura bakmayın ama her baba yiğidin harcı değildir. yok ben de yaparım neymiş ki diyorsanız biraz daha bilgilenmenizi tavsiye ederim.
o değil de şu pratisyenlerin adamdan sayılmaması çok pis canımı sıkıyor.. hayatım boyunca o kadar dr. gördüm içlerinden sadece bi tanesi eldivenlerini , sırf ben kıyafetlerime pudra izi çıkacak böhühühü şeklinde ağlıyorum diye her seferinde yıkamayı hatırlayacak kadar ince , stetoskopunu bi kere üzerime eğilmişken hızlıca çekince, kafasına isabet etmesine rağmen , bak ama beni de hasta ettin gördün mü eşit olduk diyecek kadar güleryüzlü , depo penisilin kürlerimi yapmaya çalışırken sırf ağlamayayım diye elime ucu takılmamış şırınga verip üstüme de yedek gömleğini koyacak kadar çocuksu , havale geçirecek kadar ateşli hastaneye gittiğimde ,ailece tanıdığımız olan bana iğne yapmasına bi kere bile izin vermediğim çocuk doktorumu beklerken beni kucağına alacak kadar hastalarıyla iletişim içindeydi..
bu , ben 5-6 yaşlarındayken 23 24 25 yaşında olan , evimizin yakınında alalede bi sağlık kurumunda pratisyenlik yapan bi kere bile otururken görmediğim mavi gözlü yeşil kazaklı doktor abi , 12-13 sene sonra uzmanlığını vermiş okmeydanı sskda çalışan bi dahiliyeci olmuştu.. tesadüfen gördüm değil çocukların üstüne eğilip stetoskopuyla oynanmasına izin vermek odasının kapısını bile zar zor açıyodu..
sonraları gene rastlaştık.. mikrobiyolog bi kadınla evlenmiş çocuğu olmuş.. alev'e gidiyomuş.. babasının bu hom hom ve uzman (!) dr. haline rastgelmesi de maalesef onun şanssızlığı..
Her türlü delici, kesici aleti büyük bir ustalıkla kullanıyor.
Hangi bölgeye vurulduğunda anında öldürebileceğini ya da hangi bölge vurulduğunda komaya sokabileceğini veya bayıltabileceğini veyaa sakat bırakabileceğini de biliyor.
Ve en möhimi bu adamlar jinekoloji okuyup 60 yaş üstü bayanların mahrem organına bakabiliyorlar!!!!!***
ee şimdi sen söyle; bu adam kendini bi bok sanmasın da ben mi sanayım?
kendilerini bir şey zannederler çünkü gerçekten birşeydirler.okulu bitirmesi ayrı olay,mesleği icra edebilmek ise ayrı bir olaydır,hiçte kolay değildir.bırakında o kadarcık havaları olsun yani..
bozulan, kırılan, hata yapılan herşeyin telafisi vardır. yenisini almak mümkündür. insanın telafisi yoktur, öldüğünde yenisini alamazsın. diğer insanların yaptığı mesleklerle, tıpçıların yaptığı mesleği ayıran çok ciddi bir özelliktir bu. bırakın da bişey sansınlar o zaman!!
tıpçılar bişey ki kendilerini bişey saniyorlar, öyle degilse neden her ailenin ruyasidr doktor damat-gelin. ayrıca en etkileyici meslktir, öğrenciye ev vermeyen ev sahipleri bile tipçilari ayri tutar, diğer bölümlere binbir minnetle ev verirken tıpçılara ev vermekten gurur duyarlar adeta. herkes onlara bir sürü şey sanarken tıpçıların kendilerini bir şey zannetmesi çok değil gibi,haklılar.
