Kıskanan insanların ööğğk ineeek asosyaal falan diye ezmeye çalıştığı insanlar.
Hem zeki hem çalışkanın karşılığı.
Bi de bana göre çekici insanlar. Biri tıp okuyorum dediği zaman ona bakışım değişiyor nedense.
plansız çalışırsa komiteden 1 gün önce uykusuz kalandır. hafta içi derse yetişmek için hafta sonu ders çalışmak için saat kurandır. labda azar yiyendir. derse girip anlamayandır. şimdi yatayım da sabah 5 te kalkarım deyip kalkamayandır. geleceğini düşündüğü için bu bölümü tercih eden ama şimdilerde geleceğinden umutsuz olandır.iticidirler antipatiktirler. çünkü eğitimleri onları bu yola iter.
ah bir de hiç çalışmadım diyeni bile günde en az 6 saat çalışır.
öğrencilik dönemlerindeki en büyük kaygıları; "ilerde doktor çıkınca ya yazdığım reçeteyi eczacıdan başkasıda okuyabilirse"dir. bu sebepten dolayı öğrencilik yıllarında bol bol pratik yapmalılardır. mazallah yazılarını sıradan bir vatandaş okursa karizmaları resetlenir.
--spoiler--
Tıp fakültesinde ilk kez kadavra (ceset) başına toplanan oğrenciler, bayağı bir merak ve ilgiyle kadavrayı incelemektedirler.
Profesör dersine başlar; Tıpta iki şey doktorlar için çok önemlidir, ilki insan vucudu ile ilgili hiç bir şey sizin için iğrenç olmamalıdır. Örneğin, der ve parmagını cesedin kıçına sokar ve çıkartıp kendi agzına götürür.
Hadi bakalım şimdi sizlerde aynı şeyi yapınız!
Ögrenciler şok içinde, hepsi duraksarlar ama bakarlar ki profesör çok ciddi, istemeye istemeye hepsi sırayla kadavranın kıçını parmaklayıp sonrada emerler. Öğrencilerin hepsi bu işin tadına bakıp berbat bir hale gelmişken, profesör konuşmasını sürdürür;
Bir tıp doktoru için ikinci en onemli nokta gözlemdir der ve devam eder;
Ben kadavranın kıçına orta parmağımı soktum ama kendi ağzıma işaret parmağımı götürdüm..
Şimdi bir doktor icin, dikkat etmenin ne kadar onemli olduğunu da öğrenmiş bulunuyorsunuz.
--spoiler--
gereğinden fazla abartılan bölümün öğrencileridirler.
Tus'u kazanamayınca adam yerine koyulmayan tiplerdir.
O kadar sene öss kastın o kadar sene tıp okudun sonra gel ardahanda bir sağlık ocağında çalış...
Ardahan güzel bir şehirdir ama istanbul'da yaşamış düzenini orada kurmuş biri için öyle olmaz işte...
bu insanları hor görmeyiniz. onları görünce naber len topik falan deyin? yaklaşın bakın o kadarda sığır olmadıklarını aralarında efsane adamlar olduğunu (nadirde olsa) göreceksiniz. ama eğer 3. sınıf olduklarını öğrenirseniz onları s.klemeyinn. su anda baska boyuttalar. kafalar nöroloji komitesine kitlenmiş ortalaması da yerlerde sürünuüyor ise sevgililer gununde sevgi amigdalada mı oluşuyodu patron? gibi yaklaşımlarda bulunabilir kafanızı s..kerler. neyse efendim onları sevin sevin o kadarda mal değiller.
lise yıllarında ki çalışmalar yetmezmiş gibi üniversitede de bir o kadar daha çalışandır. etrafındaki insanların onu ders çalışırken seyretmesine yorulurken onlar'daha yeni başladım'deyip gecenin 3 ünde çalışandır.
hayatlarını ders kitapları arasına atan, dünyadaki insan nüfusunun %99 unun bu kadar çalışmaya tahammül edemeyeceği şekilde ders çalışan ve sonucunda kendini bu %99 luk kesimin hayatını kurtarmaya adayacak olan kişidir.
insanların gözündeki "ah ulan parayı götürcen." bakış açısına rağmen aslında olaylar o kadar basit değildir. uyku düzenleri yoktur. her gün ders çalışmak zorundadırlar. her bilgiliyi bilmeleri gerekir. eğer siz puanı en yüksek üniversitenin en zor mühendislik bölümünü seçerseniz sınava son 1 ay kala çalışıp ya da ayrıntılara çalışmadan 15 gün çalışarak sınıfı geçebilirsiniz. ama tıp fakültesinde her cümle ayrıntıdır ve ayrıntı atlarsanız çalışacak hiç bir şeyiniz kalmaz. hayatının en güzel dönemlerinde bahar şenliği adı altındaki oluşuma katılacak zamanları bile yoktur.
fakülteyi kazanmak için çok çalışırlar, okulu bitirmek için daha çok çalışırlar, uzmanlık kazanmak için daha daha çok çalışırlar, doktorluk ünvanını aldıktan sonra tekrar fakülteyi kazanmak için çalıştıkları kadar çalışırlar ve ömür boyu böyle devam eder.
tüm aşamalardan sonra alanına göre ameliyat denilen gerçeğe gireceğinin farkındadır. bunun için tüm bilgiler kafasında olmalıdır. en ufak yanlışında kendi vicdan azabı yetmezmiş gibi bi de ölen kişinin yakınlarının size katil gözle bakma sorunu ortaya çıkar. ameliyattan önce stresten uyuyamaz, ameliyat kötü geçerse büyük ihtimal bir daha hiç bir zaman rahat uyuyamaz.
bunlar sadece özet olarak yaşanılan stresler. şu ana kadar zaten sıkmışımdır daha fazla sıkmamak için burada bırakıyorum. haa bunca şeye rağmen öğrenciliğin ilk ayında beyaz önlükle fotoğraf çekilip facebook a koymasını görgüsüzlük olarak gören bir kıskançlığınız varsa şu kadar söyliyim o fotoğrafı koymayı dünyada bu adamlar kadar hak eden başka kimse yoktur. o fotoğrafı koyar çünkü bi hemşireyle, sağlıkçıyla, kimyacıyla vs vs. kıyaslaması imkansız ve senin için bile değerli bir mesleği vardır. o fotoğrafı koyar çünkü 15 sene içinde saçlarının stresten döküleceğini, göz altlarının moraracağını, arkadaşlarıyla çıkıp eğlenme eylemini unutacağını bilir ve hatırlayacağı belki de en son mutlu, huzurlu anı o fotoğrafı olacaktır. çünkü o saatten sonra o kişi kendini başkasının mutluluğuna ve huzuruna adamış olmaktadır.
lanet olası okula geldiğim 4aydan beri uzerime yapışmış etikettir. 3gün sora sınavların var,sen çalışmıyorsan ve tıp öğrencisiysen hayat sana guzeldir. iğrenilesi kadavraları mıncıklamak da cabası.
