her iki öğrencimizde latince kelimeler arasında kaybolan ve gençliğinin baharını ders kitaplarına veren öğrencidir. ama gel gelelim halk arasında bu iki öğrenciye yaklaşım biçimi çok farklıdır. nasıl mı ?
-doktor bey nasılsınız ?
-naptın la baytar ? benim köpek senin köpeğe gayı gayıversin mi ? *
yeni bi kızla tanışırken
+merhaba ne okuyosun
-tıp
+aa yerim seni.kaçıncı sınıf?
*
+merhaba ne okuyosun
-veteriner hekimlik
+ıyyy siz ineklerin götüne el sokuyosunuz dimi ?
-yaa bizim meslek sadece inekten ibaret değil. kedisi var köpeği var
+kediye de mi sokuyosunuz *
-lan kalk git sana sokucam şimdi
tabi istisnalar var her iki öğrencimizede normal davranan.
ikisinde de okumak kolay olmadığından karşılaştırma götürmez durumdur.
hani tanışılan kız direkt ineğin götüne kol sokulup sokulmadığını merak ediyorsa zaten o kızdan pek bir hayır geleceğini sanmam. o bakımdan detaylara takılmayın larç olun falan.
iş sadece latince kelimelerle bitmiyor tabi... tıp öğrencisinin klinikte aldığı 3 yıllık stajlar, hocayla birebir savaş içine girip yenemeyeceği belli olan durumda berabere kalıp sınıf geçmeye çalışması, internken 36 saat nöbet tutup kalan 12 saatte uyumak isterken hocanın verdiği makaleyi ingilizceye çevirmek zorunda kalması vs. vs... bu ve bu gibi sebeplerden dolayı ayrılırlar bu iki fakültenin öğrencileri...
tıp öğrencisinin götü kalkık olur.
baytar bizdendir.
biri doktor olup konuşabilen bir varlıkla haşir neşir olacaktır.
diğeri baytar çıkıp dilinden anlamadığı bir sürü varlığa çare arayacaktır.
biri mezun olunca en az 3-4 bin tl maaş alır. çağıranlar doktor bey veya doktor hanım bizim hasta nasıl derler.
diğeri mezun olunca bol bol kpss sınavlarına çalışır, park ve bahçelerin güzellikleri içinde dolaşır, çeşitli mesleklerde deneyim sahibi olur. çağıranlar da la baytar bizin dana nasıl diye seslenir.
veteriner öğrencisinin eğer biraz daha kafası bassaydı, yahutta şimdiki adı her neyse öss' ye biraz daha çalışsaydı tıp öğrencisi olmayı isteyeceği bilgisiyle yapılması gereken karşılaştırma. zannetmiyorum ki, biri çıkıpta ben hekim olmak yerine öncelikle veteriner olmak istiyorum diyebilsin. bir tanıtım programı dönüyordu tv' de mevzu-bahisle ilgili. veteriner adayı arkadaşlarımızın ağzından dökülen pırlanta cümleler şöyleydi: ben hep bunun hayalini kurmuştum, veteriner hekimlik benim hayatım, lanet olsun seviyorum işimi, bla, bla.. lan, yemeyin bizi. şimdi biri gelip sana dese ki: " hacü, seni tıbba alıyoruz, ne dersin?" bu hayvan sevdalısı arkadaşımız balıklama atlayacaktır. mamafih, eğri oturup doğru konuşalım, kendimizi kandırmayalım.
eğer arkadaşınızın doğumu amfide dersin ortasında başladıysa ayrımı olmayan öğrenciler. nitekim tıp öğrencisi diye böğürdük bulamadık len veteriner de olur dedik o da yoktu anca yetiştik hastaneye.
Veterinerlik öğrencisi şayet fakültede ezberleyeceği Latince terimleri ve her final dönemi için bir öss eforu sarfetmek zorunda kalacağını bilseydi, muhakkak bir iki sene daha hazırlanır o tıpa girerdi.
Veteriner hekim adayı, kendi mesleğinin tıptan daha zor olduğunu, onların tek bir canlının anatomisini öğrenmeye çalışırken kendisinin onlarca tür hayvanın anatomisini öğrenmek durumunda olduğunu salık verir.
