Tıp okuyan biri olarak size şunu çok net söylüyorum ki eğer aklınızın ucundan kenarından kıyısından değil mühendislik başka meslek geçiyorsa bile tıbbı tercih etmeyin. Çünkü tıp severek isteyerek ve çalışarak geçebileceğiniz bir bölüm. Tıp tabiki sizi maddi açıdan da manevi açıdan da tatmin edebilecek bir meslek. Fakat bunlara ulaşmak için epey bir yol almak gerekiyor. 6 yılın sonunda sadece pratisyen hekim olarak acillerde sürünüyosunuz. Hele tus denen sınav gereksiz yere o kadar zor ki mesleki kariyer planınızda önünüzde bir engel teşkil edebiliyor. Sosyallik açısından asla dışarı çıkılmıyor gezilmiyor diye bir söylentiye inanmayın. Bu yoğunluk genelde sınav dönemlerinde oluyor ve kişinin tamamen elinde. Mühendisliklerde daima bir proje üretimi olduğu için daha aktif bir meslek ve insanlarla iletişim tıbba göre daha az. Kariyerleri kendi ellerinde çünkü okulu bitirdikten sonra hayatlarına kendileri yön veriyor. Yaptıkları projeler çalışmalar onları bir yere getiriyor. Tabiki ikiside oldukça iyi meslekler ancak mühendisliklerde okuduğunuz üniversitenin etiketi de biraz önem arz edebiliyor. Ama tabiki istisnai durumlar da var. Her ikisini de gerçekten okumaya hevesli değilseniz tercih etmeyin.
tıp sırf zengin olabilmek adına okunabilecek bir bölüm asla değildir.
keza gerçekten tıp isteyen bir insan asla mühendislik mi tıp mı diye sormaz, yazar gider mis gibi okur okulunu.
birkaç ihtimal mevcuttur; özellikle fen liselerinde birkaç adet marjinal tip olur, "ben tıp okumayacağım, mühendislik iyi yeaaa" profilinde. amaçları sadece dikkat çekmek olur ve genellikle gidip tıp yazarlar.
diğer bir seçenek gerçekten tıp istiyordur öyle çok dile de getirmez rakip hırslandırmayayım diye, kazanır gider mis gibi. diğer bir ihtimal ise gerçekten mühendislik isteyen ve %99 ihtimalle de okuyacak tiplerdir.
ilk ve üçüncü tiplerdenseniz problem yok zaten efenim ne istediğiniz ortadadır, önemli olan da budur. ikisi de mükemmel mesleklerdir severek yapınca.
<<gelelim bana, aile kurbanlarından biri olarak tercih listeme sadece tıp yazdırıldı, fakat istemeyince olmuyor işte, terk efenim. şimdi ise bilgisayar mühendisliğini baya baya severek ve zevk alarak okumaktayım. gram pişman değilim. screw you doctors!>>
böyle aptalca bir akıl verme görmedim ben hayatımda. sadece iş odaklı konuşuyor adamlar.
tıp ve mühendislik arasında seçim yapabilecek kadar yüksek bir puan aldıysanız iki bölümden alacağınız diploma da hayatınızı gayet iyi idame ettirecek işler getirir size.
fakat mühendisliğin dalları arasında bile dağlar kadar fark varken mühendislik ve tıp arasındaki tercihi, sanki aynı işi yapacakmış gibi bir versusa sokmak doğru değildir.
tıp bambaşka bir dünya, okuması ayrı, mezun olduktan sonra yapacağınız iş ayrı zor. ve riskli!! bunu her bünye kaldıramaz, herkes bu işi keyif alarak yapamaz.
mühendislik de keza aynı şekilde. makine mühendisi bambaşka bir iş yaparken, bilgisayar mühendisi bambaşka bir iş yapar.
başta da söylediğim gibi, bu kadar başarılı bir öğrenciyseniz, zaten ülkenin en iyi okullarında eğitim görürsünüz ve istihdam konusunda bir sorun yaşamazsınız.
o yüzden bu konumdaki arkadaşların vermesi gereken tek karar "hangi iş beni daha çok mutlu eder" hususunda olmalıdır.
insan sadece eşiyle değil, işiyle de evlenir derler. doğrudur. gününüzün neredeyse yarısını vereceğiniz bir meslek sizi mutlu edecek bir meslek olmalıdır.
aksi halde ne kazandığınız para ne de yaşadığınız hayat sizi tatmin edemez.
not: tıp ve mühendislik dışındaki bölümlere kefil değilim. ülkenin en iyi okulunda da okusanız bazı diplomalar bu ülkede para etmez. risk alacak, idealist davranılacak bir ülke değil maalesef türkiye. boş hayallerin peşinde de koşmamak lazım.
Mesleği sevmek de gerekir. Tıp ve mühendislik uzaktan yakından alakası olmayan iki bölüm. Siz en iyisi ikisini de okumayın, zaten sizden bu kafayla bir Bok da olmaz.
ailende para varsa dil üstüne dil kasarım yurt dışında master yaparım* ailenin tanıdığı varsa.mühendisliktir.
ama orta halliysen garanticiysen.tıptır.
ülkemizde bir mühendis velev ki odtü elektrik elektronik okuyor.gayette yüksek puanlı bir bölüm.
odtünün önünde boğaziçi koç bilkent olmak üzere özeller tam burslu sayılarak 144 kişi vardır kendi okulunda 195 kişi etti 339 kişi 339 kişi istihdam edilecek halde değil hadi 100 tanesi master yapacak gitti 239 kişi kaldı 50 kişi de tanıdık şirketine gitti kaldı 189 kişi her şirket her sene alım yapmamakta ama diyelim ki her şirket 5 kişi aldı size 38 şirket gerekmekte ki bunlardan kaçı size yeterli beklediğiniz maaşı verebilir.onlardan iyi birine girmek için neçe müdürleri poh pohlayacaksınız.işe girdiniz orda kalmak için gene aynı şekilde evet efendim tamam efendim çekeceksiniz size şu saatte gel denilecek gideceksiniz 2 dk nın hesabını verme ihtimaliniz var.ar-ge de çalışmak için okulda profosörlerin bi yerlerini yalayacaksınız.soran olursa mühendisim ama falanca üni diyeceksiniz.
tıp ise gayette saygı duyulan bir meslek bir erkek istediği kızı alabilir bir kız isterse hiç evlenmeyebilir.yani rahat olursunuz en kral evi döşersiniz kendinize hayat arkadaşını özellikle bir kız için kendisi seçer mesleğine değil parasına değil adama bakar.çalışma saatleri sabah 8 akşam 5 ve buda çok esnek.tus zor bir sınav 10 bin kişi girer en fazla 3 bin kişi kazanır ama adam gayette rahattır zaten.mezunsun direk işin hazır kpss yok iş mülakatları yok.işin hazır pratisyen 4.5-5 almakta şansa ihtiyacın yok paraya ihtiyacın yok kimseye eyvallahın yok.
sonuç olarak görüldüğü üzere kişinin kendi şartlarına göre değişir.
tabiki öğretmenlik. türkiyede yatarak para kazanmanın tek yolu. ne tıp ne mühendislik. tıp okuayarak yaşlanacak mühendislik okuayarak saç dökecek kadar vakti olmayanlara tek tavsiye öğretmenliktir. 3 ay tatil, öğleden sonran boş, dersin yoksa boş günün var, full ders ücreti de alıyorsan deme keyfine. öğretmen olun arkadaşlar bu ülkede sanırım ki onun da garantisi yok özelleşmeyen tek kurum milli eğitim. şu tam gün yasasından sonra doktorlar da müzdarip malesef. biz mühendislerin hali ortada zaten. atan atanabilirsen...
nasıl ki hayalinde tıp olan ancak puanı yetmediği için, istemediği bölümlerde okuyan bireyler varsa, mühendislik isteyen, sınavda derece yaptığı için puanına yazık etmemek adına tıp okuyan bireyler de vardır. tabi ki aile faktörüdür sebebi. kişi direnip mühendislik seçse bile, ailesi gururla eşe dosta - puanı tıpı falan hep tutuyodu, bizimki mühendislik istedi. gibi cümleler kurarak bu durumdan en verimli şekilde faydalanacaktır.
tıp nerde, mühendislik nerde hacı? tipik hamal gibi üniversite giriş sınavına çalışan yavrucağızın o beyin mıçmıçlaması sırasında gözden kaçırdığı büyük ayrıntı bu işte. ne için çalışıyorsun böyle motor gibi düşünmeden tercihler döneminde afallar bu zavallı test profesörü. sonra gider listeye ne varsa yazar en istemediği tutunca da oturur ağlar.
önce ne isteğini bilip sonra çalışmayı öğretememiş öğretmenler ve ailenindir bu büyük hatanın yarısından fazlası.
"sen hele o puanı tuttur da o gün düşünürüz" derken çocuğunun hayatını karartabileceğini farkında değildir.
doktorlar doğrudan canınızı emanet ettiğiniz insanlar olduğundan daha fazla saygı duyulmaktadır kendilerine, ama can emanet almak da kolay iş olmasa gerek. Gerçi mühendis olup 5000 kişinin proje müdürü olmak, aynı anda 1000 adam kovmak gibi sorumluluklar da getirebilir. insan bunları elde edemediği zaman ister, ama yaklaştığında gerçekten bir iç kargaşa yaşanır, 1000 adamı aynı anda kovabilecek proje müdürü olmak istiyor muyum diye sorar insan kendine..
Tıp bir ideal mühendislik ise para kazanmaktır.
Ülkemizde maalesef çok abartılan mesleklerin başında gelmektedir.
Sağlık ocaklarına gidip bakın , bu işin kolay olmadığını anlayacaksınız.
Tıp okumak önemli ama eğer sağlık ocağında pratisyen olarak çalışmak istemiyorsan. en sağlam yerlerde( cerrahpaşa , çapa , ege...) gibi yerlerde okuyacaksın.
Yoksa çok aç gezersin...
''Hangisine yeteneğin ve ilgin varsa onu tercih et'' şeklinde cevaplanması gereken soru cümlesi..tabii ''mühendislikten mühendisliğe fark olduğunu'' da belirtmemiz gerek..
