Türkiye’de bütünüyle sermayenin gereksinimleri doğrultusunda örgütlenmiş olan tıp eğitimi, toplumun gereksinimlerine hizmet etmekten çok uzaktır. Bu nedenle tıp fakültesini bitiren hekimler hemen uzmanlaşmak istemekte, sağlık sorunlarının yüzde 80’ine hitap etmesi beklenen birinci basamak neredeyse “boş” kalmaktadır. insanlar en basit sorunları için dahi hastanelere, hatta üniversite hastanelerine gitmek zorunda kalmakta, tıp fakülteleri “hekim” değil, “uzmanlık eğitimi adayı” yetiştiren dershanelere dönmektedir.
zamanında sözde hipokrat yemini eden hocaların, bugün öğrencilere nasıl örnek olduğunun güzel bir izahıdır.
senin hükümetle olan sorunun ne hastayı!!! (özellikle hastayı, çünkü artık hastaya da bakmıyorlar, sözümona hükümeti protesto ediyorlar) ne de öğrenciyi bağlar. ya işini adam gibi yaparsın ya da siktir olup gidersin, haa pazara çıkar limon mu satarsın, yoksa yıllar yılı sömürdüğün hastalardan cukkaya attığın paralarla ibizaya mı yerleşirsin o senin sorunun gerizekalı.
böyle bir entryi "tıp eğitimi" başlığına yazdığım için kendimden ve dahi mesleğimden utanıyorum.
uykusuz gecelerine gözyaşlarının mütemadiyen eşlik ettiği süreç.
yemeğin en güzel yerinde göz kırpan saç teli misali mide bulantısı yapan sınav/sözlü geceleri hayatı çekilmez yapsa da... değer galiba.değer mi uykusuz herr gecee
-dahiliye'yi bütsüz geçmiş(10sa 25dk önce)-şükürler olsuun
ilk iki sene temel bilimler eğitimi. En zor iki ders: Anatomi, Biyokimya. 3.-4. sınıf: klinik bilimler. Dahiliye, Kardiyoloji ve Genel Cerrahi zor olan dersleridir. 5. sınıf Küçük Stajlar alınır. En zoru Enfeksiyon'du bizde (itf). Son sene intörnlük. En berbatı bu olsa gerek. Kadın doğum rotasyonu iğrençti vesselam.
azalarak bitmekte olan eğitimdir. eğer ki bugün bir öğretim görevlisi derse beyaz yerine siyah önlük giyerek geliyorsa, bunun aksini iddia edebilecek kimse yoktur.
ek: az önce önümde üç tane entry vardı sanki ne oldu onlara?
