Gururla okurduk andımızı. Okulun belki yarısı türk kökenli değildi. Ama biz türklüğe takılmadık. Gururla türküz dedik. Yenilen kaba pislenmemesi gerektiğini aile terbiyesi ile öğrenmiştik. Sonra büyüdük gavur olduk. Devlet bile gavur saydı bizi. Oysa Bizdeki Türklük bilinci şu ülkenin çeyreğinde yok. Sonra birden çözülme oldu. Artık kökenlerimizi söyler olduk. Türklük farklılıklarımızla ne güzeldi..
ilkem küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu milletimi özümden çok sevmektir.
Ülküm yükselmek, ileri gitmektir.
Ey büyük atatürk, açtığın yolda gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime and içerim.
Varlığım türk varlığına armağan olsun.
Ne mutlu türküm diyene.
ilkokulu bitireli 12 yıl oldu. 72 yıl olsa da unutmam. Yağmurda, karda, güneşin tepede olduğu zamanlarda beynimize kazıdılar.
Ne mutlu türküm diyene ile biten andımızın ilk cümlesidir..
Eleştiri yapan bir takım lavuklar
Anladık;
Türk değilsiniz,
ama doğru da değilsiniz!
Devşirme sığınmacı ve mülteci lerin bu kadar çok olduğu hepsinin tc kimliği taşıdı yerde
Ne mutlu türküm diyebilenlere selam olsun
