dilbilimci şinasi tekin'e göre uygur döneminden yapılan alıntılar ve inşalar ile bu noktaya gelinmiştir çıkış noktası ise mani ve budist rahiplerin uygurlar arasında din propagandası yaparken, benimsetilmek istenilen kavramları daha kolay ve akılda kalıcı şekilde aktarmak istemeleridir ayrıca dikte edenler ikilemeleri aktarırken ardı ardına sıralanması esasına dayanarak önce yabancı ve bilinmeyen kelimeleri ardından ise türkçe ve sözcüklerin bilinen karşılıklarını kullanmışlardır.
