sevgili türkçemiz, yazıldığı gibi okunan, okunduğu gibi konuşulan, konuşulduğu gibi yazılan, yazıldığı gibi konuşulan* pek muhteşem** bir dildir. 'lastik gibi, nereye çekersen gelir.' klişesini de unutmamak lazım. ki klişeler de ayrı bir konu. hastayım ben bu dile. dile gel hele.**
her türlü dem vururum bu mevzuda, sayısız açıdan rahatsızım.
şu ülkede türk vatandaşı olup bu dili konuşan, bu ülkenin kültüründen, yaşayışından beslenip bir yandan da bir ulusun varlığının ve bağımsızlığının en önemli simgelerinden biri olan dilin ne denli mühim bir konu olduğunun bilincinde olmayan düşüncesiz, sayısının tahmini zor birçok insan gibi "banane lan, ben mi kurtaracağım türkçe'yi?" şeklinde sallamaz bir tavır da takınabilirdim elbet. tercih etmem bunu tabii, ayrı. tercih etmeyenler sayesinde var olduğumu bilirim çünkü.
uzmanı olan insanlar tarafından uzun uzadıya bu önemli konu üzerindeki sorunlar tartışabilir lakin; kendim, nacizane, herhangi bir özel eğitimim olmayan bu alandaki -ahkam kesmeden- sadece gözlemlerimi anlatabilirim. doğru düzgün kullananın da, kullanmayanın da(evet kullanmayan) malumu mevcut dil sorunu. en basitinden günlük hayatta, sokakta, çarşıda, pazarda görüyorsun birçok yanlışı. etrafındaki gençlerin havadan sudan konuşmaları(ki biraz altyapı gerektiren bir şey mevzubahis olsa, orasını hiç düşünmüyorum), her kafa çevirişte karşılaşılan tabelalar, panolar, afişler, vitrinler... türlüsü yanlış işte. "hadi bunları geçtim, bari bir gazete, dergi alıp okuyayım." desen, her gün milyonlarca kişiye ulaşan böyle medya organlarında dahi yine aynı yanlışlar, yine aynı umarsızlık... karmaşık, teknik şeylerden de bahsetmiyorum he, adam sürmanşetten "herşey ortada!" türevinden bir başlık veriyor mesela. aldığı para haram olan o yayının editörüne vesairesine acıyorum, ona para verene acıyorum sonra. münferit bir hadise olmadığını biliyorum. eve dönerken, kapının önündeki paspasın üstündeki "welcome" yazısı bir kez daha suratıma çarpıyor bu gerçeği, tam unutmak isterken... açıyorum bilgisayarı, bir şeyler okuyorum, seyrediyorum, insanlarla konuşuyorum falan... konuştuğum insanlar nispeten bu bahsettiğim durum adına özenli. fakat bu, halkın bir şekilde ölçekli yansıması olan sözlükte de aynı hadiselere rastgeliyorum. saymıyorum yahu; yarıdan fazla insanın kişisel iletisi ingilizce ile (bunun büyük oranın yabancı özentiliğiyle ilintili olduğu tecrübelerle aşikar), diğer birçoğunun da yanlış bir türkçe ile yazılmışsa eğer, bence umutsuz olmalı...
bazılarının ingilizce falanla karşılaştırıp fakir dediği ya da " bak işte bu kelimenin tam karşılığı yok" diye çamur attığı dil.
halbuki eklemeli dil olması sebebi ile yeni kelime türetme ihtiyacı duymadan ihtiyacı karşılamaktadır.
Mustafa Kemal Atatürk'ün üzerinde çok durduğu konulardan biridir.
Ölümüne yakın zamanda bile 'arkadaşlara selam,dil çalışmalarına devam etsinler' demiştir.
Ayrıca 'türk demek türkçe demektir,ne mutlu türküm diyene' diyerek türkçe'ye verdiği önemi belirtmiştir.
her dilin eşit derecede karmaşık ve zor olduğu gerçeğinin modern dilbilimciler tarafından ispatlanarak kabul edilmesi üzerine 'en zor dillerden biri' tanımlamasını boşa çıkaran dil.
ayrıca sadece ikinci bir dil öğrenenlerin anlayabileceği bir ifade kuvvetine sahip olan dildir.
yabancı dillerden türkçe'ye tercüme yapmak tam zıttına nispeten çok daha kolaydır zira türkçe sadece ön asyalıların kullandığı ifadelere * sahip değildir, bir çok kişinin dezavantaj olarak yorumladığı halde adriyatik'ten çid seddine bir çok dille alışveriş yapmıştır ve dünyanın en zengin dillerindendir.
ayrıca ingilizce denen dilin bırakın bilimi günlük konuşmada bile yetersiz olduğu zamanlarda shakespeare ve tayfasının yabancı dillerden kelimeler bulup ingilizceye doğrudan aktardıklarını da hatırlatmak gerek.
yani bilgisayara 'kompitır' demek suretiyle hava atmaya çalışmadığınız sürece türkçe'nin bozulacağına dair şüpheniz olmasın canlar.*
türkçe'yi, türkçe'nin, türkçe'ye şeklinde tırnaklarla ayrılmaması gereken, doğrusunun; kendisinden sonra gelen eklerin bitişik yazılması gereken yapım eki almış sözcük.
kısa ve öz anlatıma en uygun olan ,bildiğim iki dil ile kıyaslayınca her açıdan tassarruflu olan ve öğrenmenin çok kolay olmadığı bir dildir.ayrıca lastik gibi olma özellğinide unutmamak lazımdır.çek çekebildiğin yere.
değişen ancak geliştirilemeyen, katledilen ana dilimiz. sömürülmüştür. bilinçli olarak yozlaştırılmıştır. öz türkçe denilebilecek kelimeler gitgide azalmaktadır. hangi dilde 20yıl önce yazılmış bir kitabı okurken sözlük kullanmaya gerek duyulur? ne yazıkki o dil bizimki. o kadar değişim geçirtilmiş bir dil ki bugün türk klasiklerini okurken anlamakta güçlük çekiyoruz. unutmadan ekleyelim : "türkçe giderse, türkiye gider."
okunduğu gibi yazılmayan bi dil..ya da şöyle diyeyim , bi alman sch'i ş diye okuyosa , ona göre de yazıldığı gibi okunur..yani her dil için geçerlidir şu okunduğu gibi yazılma olayı..sadece adamların harfleri telaffuzu farklı..
kullanımı konusuna sözlükçülerin bigane kaldığı dildir. evet teoride dil bilincimiz var; ama pratikte çoğumuz sınıfta kalırız. ne imla var ne noktalama. anlatım bozuklukları ise gırla gidiyor.
Mustafa Kemal ATATÜRK'ün üzerine çokça araştırmalar yaptığını bildiğimiz resmi dilimizdir.Son günlerinde bile dil çalışmalarına önem vermiştir.
Fakat biz gereken önemi veriyor muyuz?
Hayır.
Önce devletin bu konuya ilgi göstermesi gerektiğine inanıyorum.Keza tdk çalışanı olarak devletten sadece ama sadece yanlış hatırlamıyorsam 1,2,3 ya da 4 kişi maaş almaktadır.
Türk demek Türkçe demektir,
Ne Mutlu Türküm Diyene.
okuldaki yabancıların dediğine göre öğrenmesi ingilizceden daha kolay olan dilimiz. sebebininse türkçenin dilbilgisinin ingilizceninkine oranla daha mantıklı oluşuymuş.
ben diyenlerin yalancısıyım.
yüzde sekseni arapca ve farsca kelimelerden olusan konustugumuz dil. ayrıca icerdigi ingilizce ve fransızca kelimeler de bir hayli fazladır. ne yazikki diger soydaslarimizin konustugu diller(azerice, türkmence, özbekce vs.) kadar arı bir dil degildir. ayrica dünyada, macarca ve ruscayla birlikte ögrenmesi en zor dillerden biri olarak kabul edilmektedir.
