bir ile sıfır arası uzak bir nokta.
dilden dile değişebilen lakin ruhtan ruha değişmeyen can kırıkları.
hafif be işte!
pare pare olsam da yenilmem tadında.
insanları anladığında yaşarsın hayatı. ve yaşadıklarını anlarsın aslında. budur hüzün ve hüzün olmadan çıkmaz aşkın da sevdanın da tadı.
bir gün uzağında da olsa görüp göreceğin bir kaç saatse sevgiliyi, daha görüşmeden ayrılık çöküyorsa üstüne, hüzün kafana kafana indiriyorsa balyozu, türkçenin en derin uçurumlarından kendine seçecek "ayrılık" bulamazsın.
hüzünün harfleri bir bir düşer kaybolur uçuruma. o uçurumdan seni tek kurtaracak olan türkçe sözlü hüznün notalardaki yankılanışıdır.
insanları anlamakla gecen hayatta, tutturduğun türkünün tonudur esasında. ve alabildiğine mottolaşmıs hayatta, izahı zor bir halin, satırlara izdüşümü. ya da metanetli bir gecede, havanın sıcaklık derecesi...
