her geçen gün ölüyor. amerikan özentisi olduğu kutuplaşmadan belli. siz kim kutuplaşmak kim. halbuki bir araya gelseniz neler çıkardı ortaya. amerika ya söverler yaptıkları parçalarda ama amerika özentiliği yapmaktan da geri durmazlar.
bir türlü harmanlama işini yapamadık.
şu anki durum bok gibi. hobi olarak yapılıyor sanki artık.
anca amerikan özentiliğiyle gelişebilecektir. şu sıralar iyice gelişmeye başladı. kültür olarak doğudan beslenildiği sürece gelişemez zaten öylede olu. o çok meşhur zamanının arabeskçi abileri türkçe rapin amına koydu ne zaman amerikan mc lerden beat çalınmaya başlandı sözler araklandı, klipler taklit edildi bildiğin özenti olundu işte türkçe rap o zaman gelişmeye başladı.
kendimize bu kadar güvenip rapin amerikan kültüründen çıktığını gözardı edip özgün bir türkçe rap beklemek enayilik olur sonuçta arabeskle büyüyen neslin çocukları ve torunlarıyız. hala özgün olup kaliteli müzik yapmamızı beklemek rüyalarda yaşamaktır.
en iyi türk rapçi en amerikan özentisi olan rapçidir. çok saygıdeğer türk rapçileri özgün olayım derken size ilahi okurlar sizde dinlersiniz. biz kendimiz olursak dar paça pantolon giyip kova vurmaktan ciğerin soldu deriz zencilerde bizim götümüze bong sokar.
yapanına göredir. yapan iyiyse iyi, yapan kötüyse kötü. demet akalın ile candan erçetin arasında ki fark gibi uçurumları vardır.
ekleme: ados'u, contra'yı, itaat'i, no.1'i, a.p.o'yu, allame'yi, hidra'yı, lider'i dinlemeyen kimselerin çok çok çok kötüdür, evladım olsa ve dinlese dayak manyağı yapardım diye çamur attıkları müzik türü.
halbuki aç bi no.1'den gülmek için parçasını, aç bıkmadı dünya parçasını, aç itaat'ten koş parçasını, aç bi ados'tan göğsüm daralıyor parçasını, aç kendin hariç her şey parçasını, aç a.p.o'dan yeni dünya düzeni parçasını, aç izrael parçasını, aç işte ne biliyim ayrım yok parçasını. dimi ama.
yenilerden anti'de var. hin parçası ile uyan parçası özellikle güzeldir.
koyduk mu? bir tane bile ceza, sagopa, sansar parçası koymadan kalitenin adreslerini verdim.
ümit besen'den aşağı dinlemeyen aileme sevdirdim ben bu müziği.
hiçbir zaman. genel bir dinlenilirliğe sahip olacağını düşünmüyorum. bu kafayla pop müziğe meze olur ancak. çok fazla ve anlamsız eserler yerine nitelikli ürünler çoğaltılırsa kemik dinleyici kitlesinin yaş grubunu yukarı taşıyabilirler, böylece yeryüzü yolu kısıtlı olsa da açılır. türe yabancı biri olarak güzel örneklere rastladım tabii. örnek olarak:
şanışer - alef high kapat çeneni:
mafsal - aynı:
norm erman - manyofobi:
norm ender - sözler şerefsiz oldu:
da poet - halüsinasyon:
bunun dışında Ceza'nın onuncu köy ve da poet'nin poetika albümlerini önerebilirim.. benden bu kadar.
daha çok gelişmesi gerekiyor diyeceksek daha çok partide olucaz daha çok albüm alıcaz. daha çok kültüre emek vericez. gelişiyor şuan gerçekten iyi bir seviyede. arabeskçi ve karıya kıza okuyanları saymayın kalite var.
türkiye de bir türlü sesini duyuramamış müzik türüdür. bunun sebebini de türk halkının kültürüne bağlıyorum. türk insanı bu tarz şarkılara alışkın değildir, pop denen saçma ve dandik müzik tarzını daha çok sever. rap in asıl amacı düzeni eleştirmektir fakat türkiye de türk rap kültürü daha çok duygusal tarzda yapılmaktadır. battle tarz denilen yani duygusal olmayan rap parçaları ise sistemi, düzeni eleştirmek üzere yapılır. koyu bir rap dinleyicisi olarak en iyi gördüm rap sanatçıları: sagopa kajmer, ceza, 9 canlı, sansar salvo, ais ezhel, allame, saian, hayki, patron, şehinşah.
bir; saian, patron, karaçalı, haykii.. türkçe rapin en iyileridir bu boyutunda. yok sayılacak derecede değildir tabii ki de ama dinleyici kitlesi hak edilen sayıda değildir. rap denilince insanlarda ki o ön yargı yıkılmadığı sürece de bu sayı ve verilen değer böyle az kalacaktır.
