her sene türkçe olimpiyatlarında yaşanan olmazsa olmaz olaylardır.
iş ve sanat dünyasından tanınmış simaların katılıp yıkama yağlama yapması.
sunucunun her defasında birkaç yarışmacının ismini telaffuz edememesi ve akabinde bakınız ismini bile söyleyemediğim çocuk türkçe konuşuyor tandanslı açıklamalar yapması.
ak partili siyasetçilerin katılıp hizmete övgüler yağdırması.
bülent arınç'ın mutlak suretle ağlaması, kapanışa başbakan erdoğan'ın katılması.
fethullah gülen'e selam göndermek, ama adını söylememek. sanki adam azılı suçlu ya hu.
daha sayamayacağımız bir çok klişe ile doludur türkçe olimpiyatları ve bu klişeler olimpiyatların daha da zenginleşmesinin önüne geçmektedir.
özü itibari ile bu kadar hayırlı bir işin klişelerle boğulması hangi akla hizmettir hala anlayabilmiş değilim.
