türkçede tüm sözcükler yazıldığı gibi okunur. söyleyişteki hatalar nedeniyle yazıldığı gibi okunmadığı sanılan sözcükler olduğu bir yanılsamadır.
konuşurken örneğin "abi" dememiz toplumsal tembellikle başlantılıdır. sözcüğün aslı "ağabey"dir, ama "ağabey" "abi" diye okunmaz. "abi" "ağabey"in kısaltılarak bozunmuş halidir.
türkçe zaten yazıldığı gibi okunan bir dil değildir. hiç kimsenin özellikle de fiilleri harfi harfine söylediğine şahit olmadım. misal hanımefendi-hanfendi.
