mantıklı durum.
bazı aklı evveller zannederler ki kafatasımızın şeklinden, genlerimizin kodundan dolayı övünüyoruz. sorarım onlara: 'mazi' diye bir şey vardır bilmez misin a zihni pörsümüş zavallı?
türk'ün tarihini bilen bilir, bilmeyen işkembesine danışır.
bir bakıma haksız bir görüştür. hani birine sorsalar; vietnamlı mı olmak istersin türk mü? diye, cevap türk olmak olacaktır. ha sorsalar, türk mü norveçli mi? cevap norveç olur. niye böyle? refah düzeyi gelir kişisel özgürlükler diye sayılır. ama türk olmak yine de dünya'nın geneline bakıldığında hiç de fena değildir. hem tarih hem jeopolitik konum derken en iyilerin arkasında iyilerden sayılabilir türklük.
herkes mensubu olduğu milletinden övünür bu çok normaldir. aşırıya kaçmadığı, kendi milletini başka milletlerden aşırı derece üstün görmediği sürece övünmelerinde yarar bile vardır. birik beraberliği sağlar bu.
ben türk üm ve bununla övünüyorum.
bunu türkiye'den dışarı çıkmadan anlamak biraz zordur amaa bunu arabanıza ya da balkonunuza türk bayrağı astığınız zaman değil londra'nın meşhur iki katlı otobüslerinde birisi bir yaşlıya yer vermek istediği zaman veya karşıdan karşıya geçmek için zorlanan bir engelliye yardım etmek istediğiniz zaman sizinle beraber aynı davranış için hareket geçmiş kişiyle bir an göz göze geldiğiniz de "where are you from?" diye sorduğun da "i am from turkey" dediğiniz zaman gözleri doluyorsa ve ben de türk'üm diyorsa, yardıma ihtiyacı olan komşusuna yardım ediyorsa parasını çok fazla önemsemeden yardım etmesi gerektiğine inanıyorsa övünülecek bir şeydir.. ne kadar uzakta olursa olsun kültürüne göre önemli günlerde ailesini ihmal etmeden arayabiliyorsa büyüğünü küçüğünü biliyorsa mesele türk olmaktır..
