cinsel kimliğini bir türlü bulamamış, bastırılmış duyguların çocukları anadolu insanımızın her ithal trendte illa bir şekilde sıçıp sıvamak zorunda kalışından mütevelli meydana gelen olaylardan biri linkte mevcuttur:
dilini çıkarıp fotoğraf çekeni, öpücük atanı, şaşkın mimiklerle fotoğraflar çekeni, ilginç fotoğraflar çekinmek için insanüstü çabalar sarf edenler daha ne örnekler var
5-10 yıl sonra anne baba olacaklar, yeni nesiller yetiştirecekler,
eskiden üzülürdüm neden bu kadar az küçüklük fotoğrafım(ız) var diye şimdi düşünüyorum da ne şanslıymışız biz
az da olsa toprak yüzü gördük az da olsa çamur gördük arı maya izledik kar yağdı kardan adam yaptık, salçalı ekmek yedik, herşeyin en sağlıklısıyla en verimlisiyle en organiği ile büyüdük
anne babamızın kameralı akıllı(!) telefonu yoktu her saniye o flash ışıklarına maruz kalmadık çok şükür, çekilen fotoğraflar da genelde bir hatıra kalsın amaçlıydı ve uzak çekimdi
5 taş, bir tebeşir, bir ip yetiyordu çeşit çeşit oyunlar üretmemize, uçurtma da uçurduk biz, ağaca tırmanıp dut da yedik, kirlenince annemizden terlik de yedik
diyeceğim o ki biz çok şanslıydık
sonuçları; b*kunu çıkarma olarak tarihe geçecek olan imtihan.
bu vesileyle özentiliğin bokunu çıkarıp aynı zamanda ne kaaaaa da narsist bi' toplum olduğumuzu iyice ispatlamış olduk.
her yerini; şu/bu(göz, burun, el,ayak, popo, meme...) selfie diye çekip profilinde yayınlayanlar cılgınlığı da çığ gibi büyüyor.
