tam olarak Türklerin ve Kürtlerin saadette ve felakette ortak olması şeklinde kurguladığım ama formata takılan başlıktır.
erzurum kongresi'nin ardından yayınlanan Kongre'nin sonuç bildirisinin 1.maddesinde Türklerin ve Kürtlerin 'saadette ve felakette ortak' oldukları tespit edildikten sonra 'Gelecek hakkındaki hedefleri aynıdır... Ve birbirlerinin ırki durumlarına ve sosyal durumlarına saygılı olup öz kardeştirler' ibareleriyle ilişkinin bağlı olduğu hukuk belirtilmiştir. aynı bildirinin 6.maddesi ise özellikle Kürtlerin yoğun olduğu bölgede oturanların haklarından söz etmektedir. Maddede Kürtlerin tarihi, ırki, dini haklarına saygı gösterilmesi gerektiği vurgulanıp, Aynı amaç ve beklentiler Sivas Kongresi'nde de tekrarlanmıştır. Sivas Kongresi Sonuç Bildirisi'nin 1.maddesinde; Kürtler için 'Sosyal ve siyasal farkları ile bölgesel kurallarına saygılı öz kardeştirler'denilmiştir.
cumhuriyeti kurarken sergilenen birlikteliğin, yekpareliğin, saygının ve tahammülün bugün neden kaybolduğu sorusunu samimiyetle kendimize sorup cevaplamamız gerekiyor. şayet aramıza giren bunca ölüye rağmen birbirimizi affedip yeni bir yarına başlayabileceksek yeni anayasa etrafında ciddi ciddi birlikte çalışmalı ve umutlu olmalıyız. kan dökmeden, yaralamadan acımadan acıtmadan. kimse meraklanmasın siyasi iradenin bu konuda en ufak çekincesinde ve geri adımında onları oraya getirenler, oradan onları indirmeyi de kendine borç bilecektir.
kanın siyasetini yapan, kandan medet umanlara sesleniyorum, yeter!!. ölmek her insanın kaderidir. bir şekilde, öyle ya da böyle, er ya da geç bir gün öleceğiz. şehitlik, ölmek, öldürmek üzerinden hamaset yapanların cilalı sözlerine aldanmayın. asıl zor ve onurlu olan yaşamak, yaşatabilmektir. hiç suçu olmayan masum insanların kanlarındaki barut kokusuna muhtaç, varlıkları ölü bedenlerin üzerinde anlam bulan, kan emici tayfaya destek vermeden, onurumuzla ve kardeşce yarını yeniden yaratabiliriz. ama öncelikle birbirimize güvenip inanmalıyız.
