doyumsuz olmanın bir getirisidir. Adam kendi kültürüne hâkim olmadan benim kültürüm eksik diyor, hoop fransız kültürünü 30 yılda ülkenin içine öyle ya da böyle sokuyor. sonra biri arabı, öbürü moğolu, daha başkası almanı sokuyor ortaya bombok bişey çıkıyor.
konuyla ilgili basit bir örnek olarak; kültürel değerlerimize sahip çıkmaktaki vurdumduymazlığımız sayesinde, adeta kültürümüzle özdeşleşmiş olan baklava, musakka ve rakıyı neredeyse yunanlılara kaptırıyorduk.
çoğu millete nasip olmayacak derecede zengin olan kültürümüzü tanıtmakta ve sahip çıkmakta o derece beceriksiziz ki, ingiltere de pek çok insan döneri ingilizlere ait olan bir fast food ürünü olarak zannetmektedir.
ülkemizin tarihi ve kültürel zenginliklerine, gelişmiş olan herhangi başka bir ülke sahip olsa, kendi kültürlerini dünyanın en popüler ve baskın kültürlerinden biri haline getirebilirdi.
en basiti hiç bir tarihsel zenginliği ve derinliği olmayan, hatta doğru dürüst tarihi bile olmayan, u.s.a nın hollywood sayesinde u.s.a ya çakma bir tarih üretmesi ve u.s.a nın kendisini anlı şanlı tarihi olan bir ülkeymiş gibi satması, mutfağında makarna, pizza ve bir kaç çeşit peynirden başka bir zenginliği olmayan italyanların mutfaklarını dünyanın ilk beş mutfağından biri haline getirmesi, kendimizi ve kültürümüzü tanıtmadaki başarısızlığımıza örnek olarak gösterilebilir.
galiba millet olarak en büyük özelliğimiz maddi manevi zenginliklerimizi hoyratça harcayıp tüketmek ve öteye beriye peşkeş çekmek.
