Tengricilik veya Gök Tanrı inancı, Türk ve Moğol halklarında, şimdiki inanç sistemlerine katılmadan önceki yaygın inancıdır. Tengri'ye ibâdet etmenin yanında Animizm, Totemizm,şamanizm bu inancın ana hatlarını oluşturmaktadır. Tengri, bugünkü Türkçedeki Tanrı kelimesinin eski söyleniş şeklidir.Orhun Yazıtları'nda ilk çözülen kelime olup okunuşu "teñri" şeklindedir.
Bu inanca göre Gök'ün sahibi yaratıcı Tengri'ydi. Kişiler kendilerini Gök baba Tengri ve insanları koruyan ata ruhları arasında güven içinde hissedip onlara ve diğer doğa ruhlarına dua ederlerdi. Büyük dağların, ağaçların ve bâzı göllerin güçlü ruhları barındırdıklarına inanarak dualarını bazen bu cisimlere yöneltirlerse de bu cisimler tanrı kabul edilmezdi. Sadece onun yeryüzündeki varlığının bir göstergesiydi. Göğün ve yeraltının "yedi" katı olduğuna, her katta çeşitli ruhların varolduğuna inanılırdı. Türkler doğaya, ruhlara saygılı davranıp belli kurallara uyarak dünyalarını dengede tutmaları ile kişisel güçlerinin doruğuna varıp dışarıya yansıdığına inanırlardı. Eğer bu denge, kötü ruhların saldırısı veya bir felaketten dolayı bozulursa bir kamın yardımı ya da Tengri'ye verilen bir adak ile yeniden düzene sokulması gerektiğine inanılırdı.
Tabi tengricilik ile islamiyet'in aynı olmadığı bilinen bir şey sonuçta islam semavi bir din lakin bu tengricilik'in çok tanrılı olduğu anlamına gelmiyor putperest kardeş sonuçta ruh farklı yaratıcı farklı kavramlar
Bu arada japonya'da tenrikyo,iran'ın bahailik,zerdüştlük,mısır'da atenizm,vietnam'da kaodaizm,kuzey kore'de çendoizm'de semavi olmayıp tek tanrılı olan dinlerdendir.
