öncelikle Türkiye bir sömürge ülkesi değil. bu nedenle, Pakistan gibi bazı müslüman ülkelerin aksine ikinci resmi dilimiz ingilizce değil. dolayısıyla ingilizce öğrenmek için öğrencilerin gerçek bir neden ya da motivasyonu yok. diğer taraftan, ikinci resmi dili ingilizce olan pakistan gibi ülkelerde neredeyse tüm vatandaşlar ülkemizdeki ingilizce öğretmenleri kadar iyi ingilizce konuşabilmektedirler. ama neyin karşılığında?
ayrıca ülkemizdeki çoğu ingilizce öğretmeni maddi sebepler yüzünden ingilizce konuşulan herhangi bir ülkede yaşama fırsatı elde etmeden çalışmaya başlamış durumda. dolayısıyla dile ve kültüre kendileri bile yeterince hakim olmadan başkalarına dil öğretmeye uğraşıyorlar.
Çünkü bir kelimeyi"yanlış" (aslında yanlış değil anadili ingilizce olanlardan farklı) telaffuz edince hemen bi malın kendince dalga geçmesi.
Başka ülkeden insanlar gelip bizim gibi konuşamadığında, hatta semelerce bilerek konuşmalarını bozuk olarak devam ettirdiklerinde samimi buluyoruz ama?
Kompleksliyiz yani.
ingilizce bilmeyen öğretmenlerin ingilizce öğretmeye çalışması yüzündendir. hem kendileri öğretemedikleri gibi hem de daha sonra da öğrenemesinler diye kalıcı hasarlar bırakacak saçma şeyleri zavallı genç beyinlerin beynine sokarak yurdum insanının ingilizcesini geliştirmesine engel olmaktadırlar. Bana dil öğretecek adam o dilin konuşulduğu ülkelere gidip eğitim almış, oralarda yaşamış , sadece kitaplarda yazılanı değil gerçek hayatta kullanılanı da bilecek ve öğretebilecek öğretmen olmalıdır.
