günahla ekilen tohum kabusla irkilen toplum ne yaptınız bu gençlik için ha tarihle övünün dövündük her ölümün her yenilginin ardından alınan ders ne kader ne bela başımdan eksik olmaz balık mı başta koktu yoksa balığın başı mı koptu balığın başına geleni pişmiş aşına bakta gör sence bir ömürün sonu mudur asitli mide içinde bok taşır bu insan söyle bu kibir neye niyet niye kısmet neye namzet bekler benden ama sahte gülüş ifaden mimiklerin istanbul bu vahadaki sarayı liriklerin hepsi çalışacak hepsi başaracak bu bebeklerin
hala daha kendilerini osmanlı'da zannedenlerin,tüm dünyayı şuan bile dize getirip hala daha iman gücüyle herkesi yenebilecekleri gibi imkansız hayallere inanan insanların geçmişimizle övünüp hala geçmişle yaşayarak geleceğimize yön verememe durmudur.
edit:gelen eksilere bakılırsa aramızda hala yeniçeriler var.
