genel itibariyle kimsenin birbirini adamakıllı dinlemediği, içinde biraz bal tutan parmağını yalar mantığı, biraz da x olmayan bizden değildir gibi günün şartlarına göre faşizm barındırabilen, kim ürürse ürüsün bizim kervan yürüsün amaçlı, egemen tarafı ihya ederken gerisini siktir etme odaklı anlayış.
hiçbir partin şöyledir, böyledir için de yazmıyorum bunları.
her partinin eğrisi, doğrusu vardır. seveni, sevmeyeni vardır. aslen ideolojik meseleler olduğundan kişinin kendi bileceği şeyler.
lakin demokrasinin ağır yaralı olduğu veya aslında hiçbir zaman olmadığı net bir gerçek.
demokratik bir bilinçte boşa gitmesin diye oy kullanılmaz, öyle saçma sapan şey olmaz.
ama biz buna mecburuz çünkü baraj var.
oy verdiğim parti çok az yanıyla beni temsil edebilecek kapasitedeyken hala koyunun olmadığı yerde keçiye abdurrahman çelebi demek gibi bir zorunluluğumuz var.
öte yandan insanlar birbirlerini dinlemiyorlar, konuşamıyorlar, çoğu zaman birbirlerinin karşısına bile çıkamıyorlar türkiye'de. meydandan meydana ancak. önüne koysunlar 1000 kişi sen de kükrersin biz şuyuz biz buyuz hatta ana bacı cart curt diye.
türkiye'de demokrasi en azından şu an için 60 yıl evvelkinden farklı değildir. ileri olduğu söylenegeldikçe nereye doğru ilerlediğini düşündürür. aslında icraatta değişiklik olsa da kafalarda değişen hiçbir şey olmamıştır.
belli bir gelire sahip değilseniz seçilme hakkınız yok. daha doğrusu şansınız yok, çünkü aday olma ihtimaliniz bile yok.
seçme hakkınız da her kimden yana olursanız olun bir şekilde gaspediliyor.
ve buna ileri demokrasi deniyor.
bizim demokrasiden anladığımız bir kebapçının broşüründen anladığımız kadardır.
yemeklerin resimlerine tav oluruz ama hiç içinde ne varmış, asıl yapılırmış diye merak etmeyiz.
biz sadece yemesini biliriz, gerisine karışmayız.
hatta her koyun kendi bacağından asıldığından mütevellit bizim haricimizde herkesin ölmesine de gör yumarız biz, bize dokunmayan yılanı da ellerimizle besleriz.
