Attila diplomatik kurnazlıklardan ve barışsever müzakerelerden hiçbir fayda çıkmadığı zaman, en son çare olarak savaşa başvururdu.Kendisi doğrudan doğruya savaşa girmezdi.Planları tertip, hücumları ve harekatı idare, alayların sevk düzenine kumanda etmekle yetinirdi.Attila öldürtmek ve öldürmekten başka birşey düşünmeyen insanlara büyük bir nefretle bakardı.Onun nazarında adam öldürmek, hiçbir zekaya delalet etmeyen, hayvani bir eğlenceden başka birşey değildi.Katliam, genellikle hiçbir yarar sağlamazdı.Attila, düşmanının sabrını tüketen, onu gizli maksadını meydana çıkarmağa mecbur bırakan can sıkıcı ve uzun müzakereler esnasında kurnazca planlar uygulamada usta bir diplomat idi...Savaştan çok zekasına güvenirdi.. (Tanrının kılıcı Attilakitabından)
Burada görüyoruz ki; Türk milleti her zaman zekice davranmıştır, pantolonu Avrupaya götüren Türklerin, At kullanmayı Avrupalılara öğreten Türklerin, Tarihte ilk defa onluk sistemi kullanıp düzenli orduyu kullanan Türklerin barbar olmadığının kanıtıdır..
