çok basit. 2 tane temel kelime var. birisi "bilmiyorum". diğeri "özür dilerim". hah işte biz türklerin çoğu bu ikisini de asla beceremez yani söyleyemez. o yüzden ne hatasını kabul eder, ne de bir konu hakkında bilgisiz olduğunu kabul eder.
napolyon yapamadı,
hitler yapamadı,
bence bizde yapamayız ama var olan abazan potansiyelimizi çok iyi kullanır ve düzgün kişilerin ellerine verirsek bu kitleyi olabilir gibi.
--spoiler--
ingiliz Kralı vııı. Edward istanbula Atatürkü ziyarete geldiği zaman, Atatürk kendisine bir akşam ziyafeti vermişti. Ziyafetten önce:
- Bana ingiltere sarayında verilen ziyafetler ne şekilde olur, onu bilen birisini yahut bir aşçı bulunuz! dedi.
Sonunda ingiliz sofra merasimini bilen bir kişiden öğrenerek sofrayı o şekilde düzene koydular. Akşam Kral sofraya oturunca kendisini kral sarayında zannederek memnun oldu. Atatürke dönerek:
- Sizi tebrik eder ve size teşekkür ederim. Kendimi ingilterede zannettim, diyerek memnuniyetini bildirdi.
Sofraya hep Türk garsonlar hizmet etmekte idi. Bunlardan bir tanesi heyecanlanarak, elindeki büyük bir tabakla birdenbire yere yuvarlandı. Yemekler de halılara dağıldı. Misafirler utançlarından kıpkırmızı kesildiler. Fakat Atatürk Krala eğilerek:
- Bu millete her şeyi öğrettim, fakat uşaklığı öğretemedim, dedi. Bütün sofradakiler Atatürkün zekasına hayran oldular. Atatürk garsona da görevine devam et emrini verdi.
--spoiler--
