anadolu zaten karışık olup tarihin ilk antlaşmasının taraflarından birine ev sahipliği yamış bir memlekettir. nitekim siyasi düşünceden arınarak bakarsak 100 öncesine göre çok daha homojen bir yapıya sahiptir. tamamı ile yazarın mantığına göre konusuyorum tabi.
şimdi gelelim fasulyenin faydalarına; lan yarrak muhtemelen 1000 senedir şehirlerde oturup göt büyütüyoruz, kim o bozkır senin bu bozkır benim at sırtında manita kovalıyacak, bizi bozar hacı. iyiyiz biz böyle.
neden bilmiyorum ama uluslararası siyasetten konuşmak bu gece beni acayip tahrik ediyor. bu ifade de onun bir yansıması.
arkadaşlar millet olarak tarih boyunca gittiğimiz her yeri karıştırma gibi bir özelliğimiz olduğu muhakkak. anadolu da karışacağı kadar karıştı. çevre ülkelere bakın hepsi ayrı dertlerle uğraşıyor. en gamsız ülke yunanistan bile neler çekiyor. artık onlara çektirdiklerimiz yeter. kendi kendimizi bin yıldır yerleşik hayata geçicez diye kasıyoruz. bin yıl boyunca beceremediğimiz bir şeyi bundan sonra da beceremeyiz.
göçebe hayata geri dönüp sürekli gezmek ve hancıların kızlarıyla sevişmek fikri kulağa çok hoş geliyor. artık özümüze dönme vakti geldi de geçiyor. apartmanlarda ömür tüketmek tam bir saçmalık.
