Yüce dinimiz islamiyet ile şereflenmiş bir millet olarak bizlerin hamurunda islam olmasıdır.
türklük islamiyetle yoğrulmuş ve daha da muhteşem bir hal almıştır çünkü türk milletinin;
mayası
ruhu
Harcı islamla karılmıştır.
Fikir ve siyasette,
kültür ve sanatta,
barışta ve savaşta
islam'ı devre dışı bırakan devre dışı kalır. Tabi bunu siyasete alet eden de * elbet devre dışı kalacak ve büyük türk-islam ülküsü elbet layık olduğu yere gelecektir.
aslında demir yumruk biraz yavan ve yanlış anlaşılmaya açık bir kelime. Türkler islamın sancaktarı,koruyucusu,ilah-ı kelimetullah ülküsünün neferleri olmuşlardır. Fetihler sadece bu ülkü üzerinden yapılmış ve fetholunan her yere adalet,hoşgörü taşınmıştır. demir yumruk insanları ezer.Osmanlı ezmemiştir, devletin yaşamasını insanın yaşamasına bağlamış kutlu bir tarihin ve ecdadın devamı olduklarını unutmamışlardır. Osmanlının binbir ihanet ve dalavereyle çıkarıldıkları her toprak geçmişte türlü çatışmalara,haksızlıklara maruz kalmıştır. günümüzde de bunlar yaşanmakta ve gelecektede yaşanacaktır. O ince ruhlu cennetmekan ecdadım kutsal topraklarda ilerleyen trenin sesinden orada yatan mübarekler rahatsız olurlar endişesiyle tren tekerleklerine keçe sarmış, sırf saygısızlık olur diye kabeden yüksek tek bir bina inşa etmemiştir. Bizler islamın ipeğe sarılmış çelikleriyiz.
türklerin asker millet olmasından ileri gelen durumdur. araplar, kürtler, hintliler, isveçliler v.s her millet islam ile şereflenebilir, ama islamın demir yumruğu olamaz. genlerinde yok öyle bir şey.
zaten islamda cihat anlayışı olmasaydı türklere akıl almaz çin işkenceleri dahi yapılsa müslüman olmazdılar. mesela neden gidip budist olmadık?
çünkü adamlar pasif. bu da bize göre değil.
bize heyecan ve aksiyon lazımdı, o yüzden islamı seçtik.
