dönmeye niyetim varsa hedef yunanistan olurdu çünkü yakındır. yok dönmeyeceksem en azından dilini konuştuğum avustralya'ya giderdim. avustralya olmazsa artık gözü karartır usa yollarına düşerdim.
ulan ben adana'nın dışına çıkamayan insanım napayım ben elin ülkesini?
ama illa gitmem gerekiyorsa isveç - stockholm. 3 ay kaldım orada, trafik sorunu yok herkes metro kullanıyo, insanlar saygılı birbirine, çok güzel bi şehir.
sakin, fakir, denize kıyısı olan bir afrika ülkesi. balıkçılık yapardim.
edit: 65 yaşımda nedeni ise fazlasıyla sakin olması benim şiir yazmamı daha kolay halr getiriyor :)
bütün sütü bozuk, kanı bozuk ve hainler olası bir savaşta kaçacağı için ülkemde kalırım bir yere gitmem. sütü bozuklar da geldiklere yere giderler işte türkiye nefes alır amk.
Ülkemi terk etmem hiç olmadı köyümün etrafına çit çeker vatan hainleri ve kürtler giremez yazarım. Girmeye yelteneni de iki kaşının ortasından vurur gübre diye bitkilerin altına sererim.
Amerika ya da Norveç olurdu buyuk ihtimal. Amerika yapay bir ulke oldugu icinorjinal amerikalı bulunmuyor bu da ırkcı soylemleri uzaklastırıyor. Bir de pek cok kultur bir arada oldugu icin severim orayı. Norvec ise sessiz sakin, bisiklet kullanımının cok yaygın oldugu kendi ayakları uzerinde duran bir ulke oraya da gidebilirdim. Eger korece biliyor olsaydım belki koreye de gidebilirdim. Minyon ve kucuk gozlu kızların oldugu bir ulkede sukse yaratmak fena olmazdı dogrusu.
