demokratik anlamda hiçbir şeyin düzgün ilerlememesi, eğitim sisteminin aşırı derecede saçma olması, insanlara yeterli imkan sağlanamaması ve gereken değerin verilmemesi olarak verilebilirler.
yetersiz eğitim sistemi, bir yerlerde bomba patlamadığı için şansa bala yaşıyor olmak, ülkenin sürekli tehdit altında olması, arap özentileri, arap emperyalizmine maruz kaldıktan sonra başkalarını da maruz altına almaya çalışan insanlar, istanbuldaki birçok yerde eğer kız olarak arabanız yoksa, istediğiniz gibi giyinememek, türk şirketlerinin sayılı sayıda olması, dolayısı ile ekonominin dalyaraklığı, iş alımının inanılmaz iyi bir üniversiteden mezun değilseniz, tanıdık işlerine bakıyor olması, tekrar yetersiz eğitim sistemi. bunların tamamının sebebi yetersiz eğitim sistemiydi.
bu ülkede sevdiğim tek şey; yukarıda saydığım ve birkaç tür insan harici, buranın insanını seviyor olmam. iyi insanlarla yaşıyoruz abi, yol soracağım durağa kadar bırakan insanlar var, özgecan olaylarından sonra minibüste nerede ineceğimi şoföre sormuştum bir tane amca "kızım dikkat et güvenme herkese, ben söyleyeceğim nerede ineceğini" deyip, gerçekten de ineceğim yerde haber verdi. sabah büfeye sigara almaya gittiğim her büfe de, "günaydın" denmesi. ülkenin içinde tertemiz samimiyet var. herkes için geçerli olamaz zaten ama yukarıda saydıklarımın büyük çoğunluğu yurtdışındaki çoğu ülkenin insanı için "bana ne?"dir.
