günümüzde türkiye' nin uluslararası siyasi başarısını (tabi ki bu başarı göreceli son olaylar vs) örnek alıp, artık başlarında onlarca yıldır bulunan ve amerika' nın kuklası olmuş şeyhlerini ve liderlerini istemeyen ülkelerin yaptıkları ayaklanmalardır. belki ilkkez türkiye sayesinde liderleri tarafından değil şeyhleri tarafından değil amerika tarafından yönetildiklerini anlamışlardır.
bir asra yakın umutla bekleyen ortadoğu ve kuzey afrika ülkeleri nihayetinde bu umudu, bu ışığı ve bu ağabeyliğitürkiye' de gördüler. türkiye zaten kendileri gibi müslüman bir ülkeydi.önce türkiye' deki değişim / dönüşüme şahit oldular. son on yıldır türkiye' yi mercek altına alıp izlediler. daha sonra osmanlı imparatorluğunu hatırladılar. pişman olduklarını dile getirdiler. osmanlıya karşı nasıl bir hata yaptıklarının farkına varmışlardı. osmanlıyı özlüyorlardı. nihayetinde kendi ülke liderlerinin, devlet başkanlarının, krallarının amerika kuklası olduğu gerçeğini müşahede ettiler ve ayağa kalktılar.
türkiye' nin son yıllardaki değişimi cumhuriyet tarihine damga vurmuştur. çok başarılı bir siyaset olduğu söylenemez ama bop' un zamanı yaklaştıkça, 100 yıllık süre dolmaya ramak kalmışken, dış mihraklar vaadedilen topraklar için türkiye üzerinde kurdukları oyunları belki tarihde görülen basit örneklerine nazaran kat be kat arttırmıştır. böyle bir dönemde yapılan siyaset ve türkiye' nin isminden son yüz yıllık bir döneme göre daha fazla söz ettirmesi takdir edilmesi gerekir.
