Türkiye çok güzel. Konum olarak tam ortada bir yarım ada. Yemekleri güzel. Havası düzgün.
Lakin mühim olan insanı ve insanı pek düzgün değil.
Ben toplumun huyunu sevmiyorum. Çünkü aynı hatayi yüz bin kez tekrarliyoruz.
Arap ırkına güven olmadığı senelerdir ortada ama biz hala arapçiyiz.
Dini kullananlar yüzünden ülke karışmış ama biz hala böyle insanları alim olarak görüyoruz.
Yani iyi bi markamiz olmayabilir, füze firlatmamis olabiliriz, eğitim ve kültür seviyemiz düşük olabilir sonuçta gelişmeye çalışan bir ülkeyiz. Ama gelişmeye çalışmak için biraz yükselenleri takip etmemiz gerekir. Biz her seferinde orta doğuya bakıyoruz.
kiminin pasaportuna el koymuşlardır, göz altındadır, yurt dışına çıkış yasağı vardır.... ama ben seviyorum vazgeçilmez ülkemi. siz 8 dil bilen bir insanla iki dakika lafladıktan sonra öm gat muhabbeti yapan ergen beyinli karakterleri nereden bulabileceğinizi sanıyorsunuz?
Samimiyet,kim neci olursa olsun birlik olmak bi yemek sofrasına bir ekmek kokusuna bakar.insanlık, arkadaş olmak bir araba yolculuğuna, yolda giderken "nereye kardeşim" sorusuna bakar. Yardımsaverlik, birinin yol sormasına bakar. Sevgi, bir selam vermeye bakar. Vefa, bir fincan kahveye bakar. Barışmak bi bayramlaşmaya bakar. Ondan güzeldir Türkiye. insanı cana yakındır.
