türkiye'yi cennet sanan insanların burjuva karakterli rahat, sömürü zincirinin üslerinde yer alan insanlar olmasıdır.
türkiye'nin cennet olduğu söylenir ama bu sözleri nedense emekçi, köle insanlarımızdan duyamıyoruz. bu sözleri sarfedenler doğal olarak söylediklerinde bir haklılık barındırıyorlar. zira çalışmadan elde ettikleri kral hayatı onlarda bir cennet algısı yaratıyor. zaten bunu dile getirenler somut olarak bir cennet olgusunda hayat sürdürürlerken, azınlık olarak, duygusal bir tepkime olarak bu sözleri söyleyenler sadece ve sadece projeksiyon olarak bu yaşanytıyı sürdürmekteler; soyut bir cennet olgusunun içinde yaşamaktalar. bir burjuva için somali nasıl cennetse, türkiye'de aynı değerde cennettir. bir halıkın dişi tırnağıyla, hakederek kazandığı 'türkiye cumhuriyeti' değerini bir değer olarak yaşayanlar, kurnazlığın ve halkın pasif olmasından kaynaklı bir kazanım elde etmişler, sömürü zincirini oluşturmuşlar. cennet, cennet diyorlar millet anasını da alıp gidiyor, millet kızılaylarda çadır kuruyor, milletin çocukları düşünceleri yüzünden çocuk yaşlarda yaşlarının iki katı ceza alıyor. cennet buysa o zaman cehennem nasıl gerçekten merak konusu.
toprak, vatan vs. bu tip olguların yerini artık para aldı. eskiden feodal bir tarzda toprak sömürüsü mevcut iken doğal olarak toprağın büyük bir yeri vardı. şimdi öyle değil. insanlar bu mantığı aşamadıklarından, feodaliteye gömüldüklerinden, bu kültürel yozluğu yaşadıklarından hala 'toprak' diye bağırıyorlar. ama bitti arkadaş. artık senin toprak yerine emeğini savunman lazım. bir değer olarak varolan tek şey emektir, dildir, kültürdür,özgürlüktür. eğer hem emeğin, hem kültürün yok sayılıyorsa burda tepki koymak insani bir vesayettir. bunun idrakı insani açıdan vazgeçilmezdir.
