hergün dışarıdan gelien ve beslenen teröristler insanlarımızı öldürür iken,
uluslar arası sularda insani yardım malzemesi taşıyan gemide vatandaşlarımız öldürülür iken,
ülkemizde terörü finans ve silah-medya olarak himaye eden hatta; teröristlerin açtığı büro-temsilcilikleri askere alma şubesi gibi çalışmasına göz yumulur iken,
muavenet zırhlımızı füze ile vurup askertlerimizi şehit edenler durur iken,
sen kalk suriye ye savaş için çığırtkanlık yap.
iş yerinde amirinden fırça yiyen adamın, evde karısını dövmesi gibi durum arzetmekte.
aslında, türkiye-suriye savaşı hakkında tek gerçek "yarra yering" olup, "gerekçeler hakkında tartışmak insan aklına hakaret olur" diyerek geçilecek konu.
lakin; benim aklıma takılan soru, bu savaşta ölen askerlerimizi "şehit" diyerek sinegogda mı veya kilisede mi tören yapacağız?
bu cenazeler devlet töreni yapılacağından, israil-abd devlet ritüelleri mi yapacağız?
çünkü; 1. ve 2. dünya savaşını hatta, bölgemizde yaşanan her çatışma-savaş sonrası "kim kazançlı çıkmış-kime hizmet etmiş?" diye bu savaşlar incelenir ise, çarpıcı sonuçlar görmekteyiz.
hele ki, savaş denen diplomasi(savaş, diplomasinin bir evresidir) sonunda ölümler ve yıkımlardan ülkemiz yarar sağlamayacak. bu ölüm ve yıkımlar başkalarının yararına olacak.
mustafa kemal'i türkiye'nin, esed'leri de suriye'nin başına getirenlerin durumlarının değişmesi, türkiye'nin yönetiminin tekrar kendi halkı tarafından ele geçirilmesi ve güçlenmesi üzerine kendi ili ve periferisi olan suriye'yi de doğal olarak sınırlarına katma isteği ve vatandaşlarının mezhebi belirsiz bir takım tipler tarafından zulüm görmesidir.
bundan daha geçerli savaş sebepleri de dünya üzerindeki çok az savaşta görülmüştür herhalde.
