?.
-
bilgi: başlığı ben açmadım.
zamanında devrimci bir şair vardı, muammer hacıoğlu adında. onun "doğmayın çocuklar" adlı şiiri konuya açıklık getirecektir:
uykusuz gecelerin getirdiği çocuklar
her zaman mavi olmaz
bu gökyüzü bu bu deniz
buruşmuş çarşaflar üzerinde
size acı bir gelecek hazırlıyor anneniz
kapanmış kapılardan dönüp çaresiz
hayatın rüzgarıyla savrulup durursunuz
insanın kuruş kuruş satıldığı devirde
doğmayın ne olursunuz.
ama umudu da kesmemek lazım değil mi? nazım'a da kulak vermek lazım:
hoşgeldin bebek
yaşama sırası sende
senin yolunu gözlüyor
kuşpalazı, boğmaca
kara çiçek, sıtma
yürek enfaktı, kanser falan
işsizlik açlık falan
hoşgeldin bebek
yaşama sırası sende
senin yolunu gözlüyor
tren kazası, uçak kazası
iş kazası, yer depremi
kuraklık falan
kara sevda, ayyaşlık falan
hoşgeldin bebek
yaşama sırası sende
senin yolunu gözlüyor
hapisane kapısı
polis copu falan
senin yolunu gözlüyor
sosyalizm falan
hoşgeldin bebek
yaşama sırası sende.
