cumhuriyet kuruldugundan beri hic bir toplumsal meselesini halledememis, ustelik daha da derinlestirmis, ustelik her yeni gelen nesil ile birlikte konularin ele alinis bicimi daha da yozlasmis olan bir memleketin yansittigi aci verici tablo.
bes on sene oncesine kadar "geri kalmis, dogu kafali, baskici rejim, az gelismis" diye begenilmeyen memleketler kendilerine bir ceki duzen vermeye baslamis, kendilerini yeni dunya meselelerine karsi yeniden organize etmeye ve egitmeye yonelmis, bilimle falan ugrasir hale gelmis. turkiye ne yapmis? temcit pilavi yemis, sicmis, tekrar yemis, tekrar sicmis. mide bozulmus tabi. memlekette "cigir acici gelisme" diye kabul edilen sey yeni bir uzlasma noktasi bulmak, kronik bir hal alip nesilleri yutan sorunlara daha degisik, daha kalici bir takim cozumler bulup uygulamak degil; ancak "ic savas" hayal etmek olmus.
bu olumsuz gidisati ne durdurabilir? ancak turkiye'nin dunya kupasi yada avrupa kupalarina katilabilmesi. tam da bu sebeple anlasiliyor ki "turkiye sittin sene duzelmez"...
