2000'li yıllarda öncelikle ab ve abd'nin şekillendirmeleri ile ortaya çıkan cumhuriyet rejminden giderek başkanlık sistemine onunla beraber de eyalet sistemine doğru giden değişimdir.
bunun ilk adımı cumhurbaşkanı'nı halkın seçmesi ile atılmıştır.
cumhurbaşkanı'nı halk seçerek yarı başkanlık sistemine geçilmiştir ki bunu akp'den ilk dillendiren akp adana milletvekili dengir mir mehmet fırat olmuştur.
daha sonra recep tayyip erdoğan ve hüseyin çelik de aynı şeyleri söylemişlerdir.
türkiye'nin artık yarı başkanlıkla yönetilmeye başlanacağı cumhurbaşkanı seçimleri bir takım kesimler için ön hareket niteliği taşıdığı için dikkatle ve hevesle beklenmektedir.
ikinci adım ise büyükşehir belediyelerine verilmek istenen/verilen sınırsız yetkiler ile atılmıştır.
öyle ki belediyelere verilen yetki kapsamında askeri cephanelerden, hazine arazilerine, maden ocaklarından, turizm alanlarına kadar her yerde belediye başkanlarının eli güçlendirilmiş ve en etkin kişi konumuna getirilmeye çalışılmıştır.
bu da bir büyükşehir belediye başkanının kendi sınırları içinde vereceği bir takım kararlarda ''özerk'' olmasını doğurmuştur.
akp'nin kurmaylarının cnntürk tv'de yapmış olduğu bir söyleşide ''artık devlet her merkeze hızlı bir şekilde el atamıyor, bundan sonra büyükşehir belediye başkanları devletin hızlı ulaşamayacağı her şeyi yapma gücüne sahip olacaktır zamanla.''
açıklaması da yavaş yavaş büyükşehir belediye başkanlarının devletin ''hızlı ulaşamaması'' bahanesi ile aldığı yetkilerin haddini hesabını da düşünmek gerekir.
ve,
evet türkiye bir takım insanın ve devletlerin isteği ile eyalet sistemine sahip, başkanlıkla yönetilen bir federal devlet haline getirilmeye çalışılıyor.
tc'nin t ve c harfleri giderek birbirinden kopuyor/koparılıyor ve birileri büyük düşünüyor.
